Του λέω: «Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολύ σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός».
Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε: «Τί λες παιδί μου, τί λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι ένα πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τί έχουν κάνει!
Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666 και τα σχετικά. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν.
Τί είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός!
Για μας τους χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος.
Όταν έχουμε μέσα μας το Χριστό μας, μπορεί να έρθει και να μας φοβίσει ο αντίχριστος;
Μπορεί να μπει καμία άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας και να μας ταράξει;
Όχι. Όμως γι’ αυτό σήμερα παιδί μου γίνεται αυτό. Δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο.
Όταν βάλουμε το Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε παιδί μου να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν το φοβόμαστε.
Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μία συσκευή με ακτίνες laser, και με σφράγιζε με το 666 με το ζόρι, εγώ δεν θα στεναχωριόμουνα. Θα μου πεις, δεν είναι το σημείο του αντιχρίστου;
Ναι αλλά και χίλια 666 να μου έγραφε πάνω μου με τις ακτίνες laser, ανεξίτηλα, εγώ δεν θα στενοχωριόμουνα. Γιατί;
Γιατί παιδί μου τους πρώτους μάρτυρες του είχαν βάλει στα θηρία και έκαναν τον σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν αρνάκια, τους είχαν στην θάλασσα έκαναν τον σταυρό τους και η θάλασσα γινόταν γη και περπατούσαν, τους είχαν μέσα στην φωτιά, γινόταν δροσιά.
Ευλογημένο μου παιδί, τι είμαστε σήμερα εμείς; Πιστεύουμε στον Χριστό; Το σταυρό μας; Μα γιατί κατέβηκε ο Χριστός; Δεν κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας;
Έτσι παιδί μου, να πεις και στον Γέροντα. Και συ να πεις στους ανθρώπους να μη φοβούνται τον αντίχριστο. Είμαστε παιδιά του Χριστού, είμαστε παιδιά της Εκκλησίας».
Από το βιβλίο: Ανθολόγιο Σύμβουλών του Γέροντος Πορφυρίου
Ιερό Ησυχαστήριον Μεταμόρφωσις του Σωτήρος μετόχιον εν Μηλεσίω
Εκδ. Σταμούλη ΑΕ