Εμβλέψατε εις αρχαίας γενεάς και ίδετε, τις ενεπίστευσε Κυρίω και κατησχύνθη; ή τις ενέμεινε τω φόβω αυτού και εγκατελείφθη; ή τις επεκαλέσατο αυτόν, και υπερείδεν αυτόν; (Σοφία Σειράχ 2,10)
Ερμηνεία. Παρατηρήστε τις παλαιές γενεές των ανθρώπων και μάθετε. Ποιός πίστεψε και στήριξε τις ελπίδες του στον Κύριο και καταντροπιάστηκε; Ή ποιός παρέμεινε στον φόβο Του και εγκατελείφθηκε από Αυτόν; Ή ποιός παρεκάλεσε τον Θεό και ο Κύριος δεν έδειξε ενδιαφέρον υπέρ αυτού;
Ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος έλεγε: Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν τη βασιλεία χωρίς κόπους και ιδρώτα• κι ενώ μακαρίζουν τους άγιους άνδρες και θέλουν την τιμή και τα χαρίσματά τους, δεν θέλουν να έχουν μερίδιο στους πόνους και τα βάσανα που περνούν εκείνοι.
Τη βασιλεία τη θέλουν όλοι, και πόρνες και τελώνες και κάθε άνθρωπος, και γι᾽ αυτό υπάρχουν οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες• για να φανερώνεται ποιοί αγάπησαν αληθινά τον Κύριό τους και δίκαια να κερδίζουν τη βασιλεία των ουρανών.
Όταν ο άνθρωπος είναι γυμνός από την αγάπη και το φόβο του Θεού, τότε κυνηγάει τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων.
Εξ αιτίας της απιστίας μας και της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τον Θεό, δε μπορούμε ακόμη να επιτύχουμε την πνευματική θεραπεία και σωτηρία μας.
Όλος ο αγώνας και η επιμέλεια του ανθρώπου ας είναι ν’ αντιστέκεται στον πονηρό και στους πονηρούς λογισμούς. Και όπως το σίδερο καθαρίζεται όταν πυρώνεται και σφυροκοπιέται, έτσι και η ψυχή καθαρίζεται από κάθε πάθος και κάθε αμαρτία όταν πυρώνεται και χτυπιέται από το αγαθό Πνεύμα με τ’ Άχραντα Μυστήρια.
Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας έλεγε:
«Να με συγχωρήτε, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση, τέκνα μου».
Κάποτε πήγα στον Άγιο Ιωάννη τον Pώσσο, έλεγε ο γέροντας, και βλέπω τον άγιο ζωντανό μέσα στη λάρνακά του.
Του λέω.
–Άγιε μου πως περνούσες στη Μικρά Ασία, τι αρετές είχες και αγίασες; Ο Άγιος μου απάντησε.
-Μέσα στη σπηλιά που ήταν στάβλος κοιμόμουνα και με τα άχυρα σκεπαζόμουνα τον χειμώνα για να μην κρυώνω.
-Είχα και την ταπείνωση και την πίστη.
«Μην κρίνετε » λέγει ο Χριστός «ίνα μη κριθήτε», διότι με το μέτρο που κρίνομε θα κριθούμε μια μέρα. Ποιοι είμαστε που θα κρίνουμε; Να κάνουμε προσευχή να φωτίζει ο Θεός τον κάθε άνθρωπο. Όσο μπορούμε να συγχωρούμε».
«Να μη μιλάς. Η σιωπή είναι χρυσός».
Έλεγε ο Γέροντας: «Όταν εξομολογώ, πάτερ μου, τους Χριστιανούς και δε βλέπω μετάνοια σε ορισμένους από αυτούς δε διαβάζω συγχωρητική ευχή γιατί δεν έχω το δικαίωμα εφ’ όσον λείπει η μετάνοια».
Έλεγε: «Αν σε μία κοπέλα που έκανε, ας πούμε, έκτρωση και μόλις εξομολογηθεί την αμαρτία της εγώ ως πνευματικός της πω ότι είναι φόνισσα, ότι δολοφόνησε το παιδί της και ότι εφτά χρόνια δε θα κοινωνήσει και κατόπιν τη βγάλω από το εξομολογητήριο, τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά για την ψυχή της;
Ενώ αν της μιλήσω με αγάπη και στοργή, λέγοντάς της «Παιδί μου, δεν είναι σωστό αυτό που έκανες, είναι αμαρτία» και δεν της βάλω αμέσως κανόνα, αλλά τη συμβουλέψω και την ξαναδώ σε δεκαπέντε ημέρες η ένα μήνα σιγά σιγά θα τακτοποιηθεί η ψυχή της. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να φεύγει από την Εκκλησία πληγωμένος αλλά θεραπευμένος».
«Μετά τον τάφο αρχίζει η νέα ζωή. Μέχρι τον τάφο ακολουθούν τα παράσημα, οι σταυροί, οι δόξες, οι τιμές. Όλα, παιδιά μου, προσωρινά είναι. Γι’ αυτό να φροντίζουμε για την ψυχή μας, που είναι πράγμα αθάνατο».
«Να είμαστε πάντα έτοιμοι, διότι δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε από αυτήν την ζωή. Να μην λέμε, «Δεν πειράζει, αύριο θα μετανοήσω». Ποιος ξέρει το αύριο; Το αύριο είναι του Θεού. Ούτε την ώρα ξέρουμε. Ξημερώνει και δεν ξέρουμε αν θα βραδυάση. «Επιμελείσθε ψυχής πράγματος αθανάτου»».
«Ευχόμεθα και δεόμεθα, πάντοτε να βάζη ο Θεός το χέρι Του και στην Εκκλησία μας και στο κράτος και στον κόσμο, διότι οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια. Ας φωτίζη ο Θεός όλον τον κόσμο. Ευτυχώς υπάρχουν και καλοί Χριστιανοί. Αν (παλαιά) υπήρχαν οι δέκα, δεν θα καταστρέφονταν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, οι πόλεις, αλλά δεν υπήρχαν. Ε! τώρα υπάρχουν εδώ πολλοί Χριστιανοί πιστοί, ευλαβείς, κοντά στον Θεό …»
Πίστη στον Θεό και προσευχή και όλα θα πηγαίνουν κατά Θεόν.
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, δι’ ευχών του Οσίου Πατρός ημών Ιακώβου του Νέου, στείλε μας το Πνεύμα Σου το Αγιο και γέμισε μας με το Φως Σου και την αγία Σου ταπείνωση.
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας
