Να μην πιάνουμε κουβέντα με τον διάβολο
-Γέροντα, ενώ αισθάνομαι την ανάγκη επικοινωνίας με τον Θεό,
δεν μπορώ να προσευχηθώ.
-Αν νιώθεις την ανάγκη να επικοινωνήσεις με τον Θεό,
δεν καταλαβαίνω γιατί να μην μπορής να προσευχηθής.
Ίσως να είναι και του πειρασμού. Ο πειρασμός πάντοτε βάζει
τρικλοποδιές, για να μην μπόρεση να προσευχηθή ο άνθρωπος.
-Γέροντα την ώρα της προσευχής με απασχολούν διάφορες δουλειές.
-Να λες: «Αυτό θα το σκεφτώ αργότερα…» και να συνεχίζεις να προσεύχεσαι.
-Πιο πολύ, Γέροντα, στενοχωριέμαι, επειδή τις περισσότερες
φορές είναι επουσιώδη πράγματα.
-Γι’ αυτό ακριβώς να τα αφήνεις για αργότερα, γιατί,
αν διακόπτεις την προσευχή και ασχολείσαι με αυτά, ο πειρασμός
θα αφήσει τα επουσιώδη και θα σου φέρη ουσιώδη, για να σταματήσεις
τελείως την προσευχή. Πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση του.
Γιατί ξέρεις τι κάνει το ταγκαλάκι; Στους κοσμικούς φέρνει
βρώμικες σκέψεις και το καταλαβαίνουν αμέσως.
Στους πνευματικούς όμως ανθρώπους φέρνει διάφορα μπανταλά και δεν
το καταλαβαίνουν.
Αυτό είναι πιο επικίνδυνο, γιατί νομίζουν
ότι πάνε καλά, επειδή δεν έχουν βρώμικους λογισμούς, κι έτσι
ούτε ταπεινώνονται, αλλά και ο νους τους γυρνά δεξιά και αριστερά
και η καρδιά τους μένει πέτρα.
-Μερικές φορές, Γέροντα, την ώρα της προσευχής μου έρχεται
μια ιδέα βρίσκω μια λύση για ένα θέμα, η οποία μετά αποδεικνύεται εσφαλμένη.
Ο διάβολος είναι πονηρός. Ξέρει ότι, αν την ώρα της προσευχής
σου φέρει βρώμικο λογισμό, θα τον τινάξεις πέρα. Γι’ αυτό σου δίνει
λύσεις σε κάποιο πρόβλημά σου, οπότε λες: «Αφού την ώρα της προσευχής
το σκέφθηκα, άρα είναι έμπνευση!».
Αν ήθελε ο διάβολος το καλό σου,
άλλες ώρες θα σου τα έφερνε αυτά στον νου, όχι την ώρα της προσευχής.
Μπαίνει όμως «ενδιάμεσος» και πιάνει μαζί σου την κουβεντούλα!
Γι’ αυτό να μη δίνεις καθόλου σημασία. «Σ’ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου,
να του λες, αλλά να μου λείπει!». Πάει, βλέπεις, με πονηριά να
ξεγελάση τον πνευματικό άνθρωπο με πνευματικές σκέψεις,
οπότε η προσευχή αυτού, όπως λέει ο Δαβίδ, γενέσθω εις αμαρτίαν».
-Γέροντα, την ώρα της προσευχής έρχονται στον νου μου άσχημοι
λογισμοί ή άσχημες εικόνες.
-Αυτό είναι έργο του διαβόλου, για να σε συγχύζει.
Ιδίως όταν είσαι κουρασμένη σωματικά, και περισσότερο όταν σού λείπει
ύπνος, βρίσκει το ταγκαλάκι κάποια στιγμή πού είσαι μεταξύ ύπνου
και εγρηγόρσεως και σου παρουσιάζει άσχημες εικόνες, για να σου πη
μετά ότι είναι δικές σου και να σε ρίξει σε απελπισία.
Μη δίνης σημασία. Να λες το «Κύριε ελέησον» και να σκέφτεσαι τον Χριστό,
την Παναγία, τους Αγγέλους, για να συγκεντρώνεσαι στην προσευχή.
Έτσι θα κάνεις αντιπερισπασμό στον διάβολο.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
“Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ.61-63)
