-Γέροντα όταν μετά τη διακονία πηγαίνω στο κελί μου, συνήθως κάνω προσευχή για διάφορες περιπτώσεις.
Μήπως θα με βοηθούσε να διαβάζω και κάποιους Ψαλμούς με την αντίστοιχη περίπτωση;
-Αν θέλεις, δοκίμασε, θα σε βοηθήσει. Να διαβάζεις πρώτα την περίπτωση του Ψαλμού, ύστερα να κάνεις ευχή για το συγκεκριμένο θέμα και μετά να διαβάζεις τον Ψαλμό.
Το Ψαλτήρι πολύ βοηθάει για την καρδιακή προσευχή, θα το καταλάβεις αργότερα και μόνη σου. Εγώ, αφού διαβάσω την περίπτωση, κάνω καρδιακή προσευχή και δεν πιάνω μόνον ένα θέμα αλλά πολλά.
Ξεκινώντας δηλαδή από τις «περιπτώσεις» του Αγίου Αρσενίου πηγαίνω και σε αλλά θέματα. Όλες τις περιπτώσεις τις πιάνω και πνευματικά και υλικά.
Για τον 1ο Ψαλμό, τον οποίο διάβαζε ο Άγιος Αρσένιος, για να καρποφορήσουν τα δένδρα ή τα αμπέλια που φύτευαν, πρώτα λέω: «Ό,τι φυτεύεται, να πιάση».
Και μετά εύχομαι και για κάθε ξεκίνημα, για κάθε αρχή.
Λέω:«Τα παιδάκια που γεννιούνται, να είναι αγιασμένα, να κάνουν προκοπή. Κάθε λόγος πνευματικός που σπέρνεται και ό,τι πνευματικό αρχίζει, να καρποφορεί».
Στον 105ο Ψαλμό που είναι για τον θείο φωτισμό, εύχομαι και για τους τυφλούς, στον 122ο Ψαλμό που είναι για τους τυφλούς, εύχομαι και να φωτίσει ο Θεός όλον τον κόσμο.
Ο καθένας ξεκινώντας από την περίπτωση που αναφέρει ο Άγιος Αρσένιος μπορεί να βρει και άλλες περιπτώσεις και να προσευχηθή.
Κι εσύ, εάν θέλης να άνοιξης δουλειά πνευματική, να πάρεις με την σειρά το Ψαλτήρι και όλες τις «περιπτώσεις» του Αγίου Αρσενίου να τις ερμηνεύεις και πνευματικά και να κάνης καρδιακή προσευχή. Μπορείς, παίρνοντας μια περίπτωση του Αγίου Αρσενίου, να μου πης και για τι άλλο θα προσευχόσουν;
-Πριν από λίγο καιρό, Γέροντα, είχα πρόβλημα με τα αυτιά μου και διάβαζα τον 95ο Ψαλμό που διάβαζε ο Άγιος Αρσένιος για να δώση ο Θεός την ακοή στους κωφούς προσευχόμουν όμως και για όλους τους κωφούς και για τα παιδιά να ακούν τους γονείς τους, και τους υποτακτικούς να κάνουν υπακοή.
-Βλέπεις, επειδή αυτήν την περίπτωση την έζησες κα πόνεσες, εύκολα μπόρεσες να σκεφτείς κα τους άλλους πονεμένους. Να προσπαθήσεις να πονάς όλον τον κόσμο και χωρίς να ζης τις δύσκολες καταστάσεις που περνούν.
Έτσι σιγά σιγά θα πονάς όλους τους ανθρώπους από μακριά και θα κάνης γι’ αυτούς καρδιακή προσευχή, θα πονάει η καρδιά και από τον πόνο θα βγαίνη η προσευχή.
-Γέροντα, όταν διαβάζω την περίπτωση ενός Ψαλμού και προσπαθώ να σκεφθώ και άλλες σχετικές περιπτώσεις, καθυστερώ.
-Δεν χρειάζεται να σκεφτείς τι περίπτωση θα βρης.
Αυτές οι περιπτώσεις ξεπετάγονται μέσα από την καρδιά σε κλάσματα δευτερολέπτου. Εγώ βοηθιέμαι στο θέμα αυτό, γιατί έχω υπ’ όψιν μου τον πόνο του κόσμου, την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, και πονώ.
Κάθε φορά ανάλογα με τις καταστάσεις βρίσκω και άλλα και άλλα.
Από την περίπτωση ενός Ψαλμού πηγαίνω σε ένα γνωστό πρόσωπο και μετά σε όλους τους αγνώστους που έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Αλλά κι εσείς να μη ζείτε αδιάφορα, να σκέπτεσθε πόσο υποφέρει ο κόσμος, για να προσεύχεσθε καρδιακά.
Το θέμα είναι να δουλέψει η καρδιά.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
“Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ.152-154)
