Στις 18 Απριλίου του 1977 κάποιος μαθητής της Αθωνιάδος Σχολής, εκ μέρους και άλλων, ζήτησε από τον π. Παίσιο να τους συμβουλέψει το πώς, με την βοήθεια του Θεού, θα ανταπεξέλθουν στους πειρασμούς που θα συναντήσουν στον κόσμο μετά την αποφοίτησή τους από την Σχολή.
-Ο Γέροντας άρχισε ως εξής :
Ένα παιδάκι προσπαθεί να παραμερίσει από τον δρόμο μια μεγάλη πέτρα, ο σκληρότερος άνθρωπος να το δει θα το βοηθήσει, το ίδιο και ο Θεός θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Όσον αποφεύγει κανείς την παρηγοριά των ανθρώπων τόσο τον πλησιάζει η παρηγοριά του Θεού, διότι είναι επόμενο, όπου δεν υπάρχει η μία, υπάρχει η άλλη παρηγοριά.
Η αγάπη του Θεού είναι πολύ μεγάλη, λειώνει πέτρες. ο αγωνιζόμενος άνθρωπος νιώθει την αγάπη του Θεού και δεν μπορεί ν’ αντέξει και φωνάζει στον Θεό. φτάνει. Ο Θεός του λέγει. να μεγαλώσεις τη μπαταρία σου. Όπως η μπαταρία όταν είναι μικρή δεν δέχεται, όταν την γεμίσουν με πολύ ρεύμα, παρά το κανονικό γι’ αυτήν.
Πρέπει να πολεμούμε τον διάβολο με τα δικά του όπλα. Όπως στον πόλεμο αν ρίξει κανείς μια χειροβομβίδα στον αντίπαλό του, αν ο αντίπαλός του είναι πολύ ευκίνητος και σε κλάσμα του δευτερολέπτου αρπάξει την χειροβομβίδα και την πετάξει στον πρώτο, δεν παθαίνει τίποτα.
Επίσης ο Γέροντας μας συμβούλεψε για το πώς θα βλέπουμε το άλλο φύλο.
Σε συνάντηση ενός νέου με μια κοπέλα ο διάβολος σπέρνει διάφορους λογισμούς. θα μπορέσει να νικήσει τον κακό λογισμό με έναν αγνό λογισμό και να σκάσει ο διάβολος. Ας θεωρούμε το άλλο φύλο σαν ζωντανή εικόνα μιας Αγίας.
Αν συναντήσει κανείς μια παραστρατημένη κοπέλα, ας λυπηθεί για το κατάντημα της αδελφής του, διότι όλοι είμαστε παιδιά του Αδάμ. Ακόμη ας ευχαριστήσει τον Θεό γιατί δεν είναι από τον οικογενειακό του κύκλο και έτσι θα βγαίνει στην κοινωνία με σηκωμένο το κεφάλι.
Η νηστεία και περισσότερο η αγρυπνία δαμάζει τη σάρκα.
Για όσους ιερείς ζητούν να βγάλουν τα ράσα, γιατί ζεσταίνονται, ο Γέροντας είπε : Ας νηστέψουν, ας εγκρατεύωνται, και όχι δεν θα βγάλουν τα ράσα, αλλά και τον Αύγουστο θα σκεπάζονται με βελέντζες.
Θέλουν να έχουν το λουτρό τους γιατί ιδρώνουν και μυρίζουν, πώς να μη μυρίζουν αφού τρώνε ασυλλόγιστα, τί να κάνει το σώμα ;
Βγάζει, ενώ πολλοί ασκηταί δεν πλύθηκαν ποτέ και ευωδιάζουν. Ο σημερινός άνθρωπος θέλει όλες τις απολαύσεις της ζωής, θέλει και τον παράδεισο.
ΠΗΓΗ : «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», τευχ. 75, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 1999, σσ. 221 κ.ε.