“Να δήτε τι έχω πάθει με τα γατάκια στο Καλύβι.
Πρόσεξαν πως κάθε φορά που χτυπούσε το καμπανάκι (έρχονταν προσκυνητές και χτυπούσαν το καμπανάκι για να βγει έξω ο Γέροντας), έβγαινα έξω και πότε – πότε τους έριχνα κάτι να φάνε.
Όταν λοιπόν πεινούν, τραβούν το σχοινί και χτυπάει το καμπανάκι. Βγαίνω και βλέπω να χτυπούν τα γατάκια το καμπανάκι και τα ταϊζω.
Πώς τα έχει κάνει όλα ο Θεός !
Δι΄ευχών