“Εμείς δέν είμαστε οι σωτήρες τού κόσμου, αλλά ο Χριστός είναι ο Σωτήρας τού κόσμου. Νά είμαστε ταπεινοί καί νά γνωρίζουμε τά όριά μας.
Αν όμως είμαστε υπερήφανοι καί προσπαθούμε νά αντιμετωπίζουμε κάθε περίσταση θεωρώντας ότι είμαστε σπουδαίοι προφήτες, τότε μπορεί νά μήν τό αντέξουμε.
Τό καλύτερο είναι νά έχουμε υπόψιν μας ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας μας, ενώ εμείς είμαστε αχρείοι δούλοι. Προσπαθείτε καί κάνετε αυτό πού μπορείτε καί αφήνετε τά υπόλοιπα στόν Θεό.
Αυτή ήταν η αρχή τών Πατέρων τής ερήμου, ο κανόνας πού είχαν στή ζωή τους : νά κάνουν αυτό πού μπορούσαν χωρίς άγχος ότι είναι δεσμευμένοι από κανόνες.
Πεθαίνοντας γιά μάς ο Θεός μάς ελευθέρωσε από τήν δουλεία τού νόμου, αλλά εμείς δημιουργούμε νόμους καί υποδουλώνουμε τούς εαυτούς μας στούς νόμους αυτούς.
Όταν γινόμαστε δούλοι τών νόμων καί τούς εκπληρώνουμε, υπερηφανευόμαστε γι αυτό, αντίθετα όταν δέν τούς εκπληρώνουμε βασανιζόμαστε καί δέν νοιώθουμε ευχαριστημένοι.
Ούτε τό ένα ούτε τό άλλο χρειάζεται. Πρέπει νά κάνουμε ό,τι μπορούμε καί μέ πίστη καί ευγνωμοσύνη νά αφήνουμε τά υπόλοιπα στόν Θεό. Αυτός ήταν ο κανόνας τών πρώτων ασκητών τής ερήμου, καί νομίζω ότι ένας πνευματικός πατέρας πρέπει επίσης νά τον ακολουθεί.
Όλοι μπορούμε νά λειτουργήσουμε ευεργετικά άν γνωρίζουμε τήν θέση μας καί τά μέτρα μας καί δέν προσπαθούμε νά τά υπερβούμε. Είμαστε πολύτιμοι λίθοι μέ τούς οποίους ο ουράνιος δομήτωρ κτίζει τόν Ναό Του.
Αλλά άν προσπαθούμε να ύπερβούμε τά μέτρα μας, τότε καταστρέφουμε τά πάντα.”
Πηγή: Αρχιμανδρίτου Ζαχαρία (Ζάχαρου) «Πλατυσμός τής καρδίας»,σελ 274. Εκδ. Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας
