Ακόμη αν σου φαίνεται ότι ο ίδιος ο Θεός
σου λέγει ότι δεν είσαι από τα πρόβατά του,
εσύ με κανένα τρόπο
δεν πρέπει να χάσης την ελπίδα
και το θάρρος που έχεις σ αυτόν,
αλλά ταπεινά να του λέγης:
«ναι, έχεις δίκαιο, Θεέ μου,
να με αποδοκιμάσης για τις αμαρτίες μου.
Αλλά εγώ έχω μεγαλύτερο θάρρος
στην ευσπλαγχνία σου ότι θα με συγχωρέσης.
Γι αυτό και ζητώ από σένα
την σωτηρία αυτού του ταλαιπώρου πλάσματός σου,
το οποίο καταδικάσθηκε
βέβαια από την κακία του,
αλλά λυτρώθηκε με την τιμή του αγίου αίματός Σου.
Θέλω, λυτρωτά μου,
να σωθώ,
για δόξα δική Σου
με την ελπίδα της αμέτρητης
ευσπλαγχνίας Σου.
Γι αυτό και αφήνομαι όλος στα χέρια σου και ας γίνη σ εμένα
ο, τι σου είναι αρεστό.
Διότι εσύ είσαι ο μόνος μου Κύριος.
κι αν ακόμη με θανατώσης,
εγώ στηρίζω σε σένα τις ζωντανές μου ελπίδες».
Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου
