«Τι κέρδισες τόσα χρόνια στην άσκηση;», ρώτησε κάποιος έναν ερημίτη μοναχό.
Κι εκείνος, αντί άλλης απάντησης, έφερε μία λεκάνη με νερό.
«Κοίταξε μέσα», τού είπε, ενώ ήταν ακόμη ταραγμένο το νερό.
«Δεν βλέπω καθαρά», απάντησε εκείνος, «πρέπει να ησυχάσει το νερό για να δω».
«Αυτό ακριβώς κέρδισα κι εγώ τόσα χρόνια στην άσκηση. Με τη μετάνοια καθάρισα και συνεχίζω να καθαρίζω την ψυχή μου, ώστε ήσυχος από τα πάθη μου να μπορώ με τη χάρη του Θεού να βλέπω το πρόσωπό Του και μαζί μ’ Εκείνου και το δικό μου πρόσωπο».
