Απαραίτητη προϋπόθεση για την ειρήνη μεταξύ των συζύγων: να έχει καθένας επίγνωση του σφάλματός του.
Πολλοί σύζυγοι θα είχαν αποφύγει τον χωρισμό, εάν ο καθένας από αυτούς, πριν χωρίσει, εξέταζε και συνειδητοποιούσε τα δικά του λάθη, χωρίς να ρίχνει την ευθύνη μονόπλευρα στον άλλο.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ειρήνη μεταξύ των συζύγων είναι να έχει καθένας επίγνωση του σφάλματός του.
Αυτό μας διδάσκει και το εξής περιστατικό, που συνέβη στον άγιο Σιλουανό (1866-1938), πριν γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος, όταν ακόμη υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στη Ρωσία.
Κάποια μέρα ο άγιος βλέπει στο κατάλυμα του λόχου κάποιον στρατιώτη, ο οποίος είχε αποστρατευθεί, να κάθεται στο κρεβάτι του θλιμμένος, με το κεφάλι του σκυφτό.
Τον πλησίασε και του λέει:
– Γιατί λυπείσαι και δεν χαίρεσαι, όπως και οι υπόλοιποι, αφού τελείωσες την θητεία σου και επιστρέφεις τώρα στο σπίτι σου;
– Έλαβα επιστολή από τους δικούς μου, λέει ο στρατιώτης.
Γράφουν ότι κατά την περίοδο της απουσίας μου η σύζυγός μου έκανε παιδί! …
Για μία στιγμή σιώπησε.
Ύστερα, κουνώντας το κεφάλι του, φώναξε με ήσυχη φωνή, στην οποία διέκρινε κανείς λύπη, θυμό και προσβεβλημένο εγωϊσμό:
– Δεν γνωρίζω τί να κάνω … Ώ, φοβούμαι … τόσο, ώστε δεν θέλω να επιστρέψω στο σπίτι μου.
Ο Σιλουανός (τότε ακόμη Συμεών) τον ρωτά με ηπιότητα:
– Και συ στο ίδιο διάστημα πόσες φορές πήγες σε καταγώγια;
– Καλά, κάποτε πήγα κι εγώ… απάντησε ο στρατιώτης, σαν να θυμόταν κάτι με δυσκολία.
– Βλέπεις λοιπόν ότι και συ δεν μπόρεσε να αντέξεις, του λέει ο Συμεών.
Αλλά νομίζεις ότι για αυτήν ήταν εύκολο; …
Συ είσαι σε ασφάλεια, είσαι άνδρας, αλλ’ εκείνη με την πρώτη φορά μπορούσε να το πάθει αυτό …
Σκέψου πού πήγαινες! …
Συ είσαι περισσότερο ένοχος απέναντί της από αυτήν … Συγχώρησέ την.
Πήγαινε στο σπίτι σου, δέξου το παιδί σαν να είναι δικό σου και θα δεις ότι τα πάντα θα πάνε καλά…
Πέρασαν μήνες πολλοί.
Ο Συμεών (Σιλουανός) έλαβε ευχαριστήρια επιστολή από τον στρατιώτη.
Έγραφε ότι, όταν επέστρεψε στο σπίτι του, ο πατέρας και η μητέρα του τον υποδέχθηκαν σκυθρωποί, ενώ η σύζυγός του δειλή και ταραγμένη στεκόταν κοντά στην πόρτα του σπιτιού, κρατώντας το μωρό στην αγκαλιά της.
Αλλά η ψυχή του, από την στιγμή που του μίλησε ο Συμεών, ήταν ήσυχη.
Φίλησε με χαρά τους γονείς του και χαρούμενος έτρεξε στην γυναίκα του και την φίλησε, πήρε το μωρό στα χέρια του και το φίλησε.
Χάρηκαν όλοι, μπήκαν στο σπίτι και κατόπιν άρχισαν να γυρίζουν στο χωριό, για να χαιρετίσει τους γνωστούς και συγγενείς του, και αυτός κρατούσε το βρέφος στα χέρια του.
Οι ψυχές όλων αισθάνονταν μεγάλη χαρά.
Στη συνέχεια ο στρατιώτης και η γυναίκα του έζησαν ειρηνικά σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
Στην επιστολή του ο στρατιώτης ευχαριστούσε πολύ τον φίλο του Συμεών για την καλή συμβουλή, που έσωσε τον γάμο του.
To περιστατικό καταγράφεται στο βιβλίο του Αρχιμ. Σωφρονίου, «Ο Γέρων Σιλουανός», εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη».
