Η πριγκίπισσα Ε.Σ. είχε ένα ανηψιό που υπόφερε από τέτοια αδυναμία, ώστε δεν μπορούσε να περπατήση μόνος του.
Τον έφερε λοιπόν με φορείο στο Σάρωφ και τον οδήγησε στον όσιο Σεραφείμ.
Ο στάρετς εκείνη την ώρα στεκόταν στην πόρτα του κελλιού του, σαν να περίμενε τον
άρρωστο.
Αφού μπήκαν μέσα, του είπε:
• Θα προσευχηθούμε και οι δύο, χαρά μου, κι εσύ κι εγώ.
Πρόσεξε όμως!
Θα μείνης ξαπλωμένος όπως είσαι και δεν θα γυρίσης από το άλλο πλευρό.
Ο νέος έμεινε πολλή ώρα σ’ αυτή τη θέση, μέχρι που εξαντλήθηκε η υπομονή του και θέλησε από περιέργεια να δει τι κάνει ο όσιος.
Γυρίζει λοιπόν και βλέπει τον άγιο να προσεύχεται μετέωρος, στον αέρα!
’Ηταν τόσο ξαφνικό και ασυνήθιστο το θέαμα, που έβαλε τις φωνές.
Ο στάρετς τελείωσε την προσευχή, πλησίασε τον άρρωστο και του είπε:
• Τώρα λοιπόν θα πης σε όλους ότι ο Σεραφείμ είναι ένας άγιος και προσεύχεται στον αέρα… Πρόσεξε!
Μέχρι να πεθάνω, μην πης σε κανένα αυτό που είδες, διαφορετικά θ’ αρρωστήσεις πάλι.
Ο νέος σηκώθηκε από το κρεβάτι.
Στηριζόταν βέβαια σε άλλους, αλλά βγήκε από το κελί περπατώντας.
Στον ξενώνα τον πολιόρκησαν με ερωτήσεις:
• Τι σου έκανε, τι σου είπε ο π. Σεραφείμ;
Προς γενική όπως κατάπληξη δεν τους είπε ούτε λέξη.
Στην Πετρούπολη έφθασε τελείως υγιής!
Μετά από καιρό, αφού πληροφορήθηκε ότι ο όσιος εκοιμήθη, φανέρωσε την εναέρια προσευχή του αγίου.
Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ