…..Όταν ανοίγεις ένα πνευματικό βιβλίο και μάλιστα, την Αγία Γραφή, είναι σα να λες:
Ναι, Κύριε, πιστεύω ότι είσαι εδώ… Ζητώντας να καταλάβεις το νόημα, είναι σα να Του λέγεις: «ναι, έρχου Κύριε Ιησού»…
Επομένως, μελετώ την Αγία Γραφή, σημαίνει κοινωνώ τον Χριστόν..
Ο Χριστός, που κάποτε δίδασκε σε μια γωνιά της Παλαιστίνης, υπάρχει τώρα εδώ μυστικά, μα ΑΛΗΘΙΝΑ!…και πίσω από κάθε γραμμή του βιβλίου, ή της Αγίας Γραφής, σε καλεί: έλα, παιδί μου!…κι αν έχεις τον πόθο να καταλάβεις τι σου λέγει, απαντάς:
Έρχομαι Κύριε!.. έλα τώρα κι Εσύ, μέσα μου..
Γίνεται ένας διάλογος, πρόσωπο με πρόσωπο.. εγώ και ο Χριστός, κουβεντιάζουμε δια του βιβλίου..η ανάγνωσις δηλ. του πνευματικού βιβλίου, είναι μία αποκάλυψις, μία μυστική ένωσις μαζί Του…
Μόνον με τον Χριστό;.. Όχι!!..ο Χριστός είναι πάντα, μαζί με το πνευματικό ασκέρι Του..τους Αγίους και τους αγγέλους..
Ενώνεσαι εκείνη την ώρα μυστικά, μαζί με όλους τους αγίους…
Θα νιώσεις εκείνο που έλεγε ένας άγιος, ότι, «ζώντες επί γης, εορτάζομεν εν ουρανώ», όταν έχουμε τον λόγο του Θεού, στην καρδιά και στο στόμα μας ……
Κι ένας φίλος, διάβαζε πάντα την Αγία Γραφή, με δάκρυα στα μάτια, ψάλλοντας..
Κάτι περισσότερο καταλάβαιναν………..
Φωτογραφία: επίσκεψη του π. Αιμιλιανού, στο κελλί του γ. Εφραίμ του Κατουνακιώτη…
(να,μουν από μια πλευρά, να τους άκουγα!.. Η χαρά της αντάμωσης, έκδηλη στα πρόσωπά τους….).
