Δεν θέλω, δεν επιθυμώ να ζήσω πολύ. Θέλω να ζήσω με Σένα. Το πολύ, το ζωντανό και ατελείωτο είσαι Εσύ.
Έλα και κάμε το θέλημά σου σε μένα. Έλα όπως θέλεις και όταν κρίνης. Έλα σαν αύρα, σαν ευλογία, αν το νομίζης σωστό. Έλα σαν κεραυνός δοκιμασίας και κατάσκαψέ μου το είναι, αν νομίζης ότι έτσι πρέπει.
Ξέρω ότι αυτό που θα ακολουθήση την επίσκεψή Σου, μ’ οποιονδήποτε τρόπο κι’ αν έλθης, θα είναι αυτό το βαθύτατο που επιθυμώ και δεν μπορώ να το εκφράσω, και δεν μπορώ να το βρω πουθενά, έξω από Σένα.
Γι’ αυτό Εσένα ζητώ και περιμένω. Έχω απογοητευτεί από τον εαυτό μου. Μόνο εσύ μένεις. Και έρχομαι προς Σε τον ιατρό, το φωτισμό, και τον αγιασμό των ψυχών και των σωμάτων.
Έρχομαι άρρωστος, όπως είμαι, και εγκαταλείπω σε Σένα την ζωή μου άπασα και την ελπίδα.
Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης, προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων
