Όταν οι άλλοι θα σε χειροκροτούν, εσύ θα βάλεις το κεφάλι κάτω και θα πεις: «Θεέ μου, σκέπασέ με αυτήν την ώρα…».
Και όταν οι άλλοι θα σου λένε «Μπράβο!», εσύ να νοιώθεις ότι κλέβεις τον Θεό, διότι ο Θεός είναι Εκείνος που σου έδωσε ό,τι σου έδωσε, ώστε να σε χειροκροτούν και να σου λένε οι άλλοι «Μπράβο!».
Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω κι αν είσαι άξιος. Διότι κι αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα.
Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σου έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια, πρέπει να ταπεινοφρονείς.
Γι’ αυτό ο άνθρωπος πάντα πρέπει να είναι δακρυσμένος, δοξολογώντας τον Θεό για όσα του έχει δώσει.
Αλίμονο στον άνθρωπο, που δεν υπολογίζει τον Θεό, νομίζοντας ότι, ό,τι έχει είναι δικά του και ότι τα απέκτησε με δικές του δυνάμεις. Γιατί τότε θα έρθει μια μέρα, που θα εξευτελιστεί.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας