Ἂν κατοικεῖς μαζὶ μὲ (ἄλλους) ἀδελφούς, μὴ θέλεις νὰ τοὺς διατάζεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ εἶσαι παράδειγμα γι᾿ αὐτοὺς στὰ καλὰ ἔργα (πρβλ. Τίτ. 2:7), κάνοντάς τους ὑπακοὴ σ᾿ αὐτὰ ποὺ σοῦ λένε.
Ἂν ὅμως παρουσιαστεῖ ἀνάγκη νὰ μιλήσεις, πὲς (τὴν ἄποψή σου) σὰν νὰ δίνεις μία ταπεινὴ συμβουλή.
Ἂν πάλι ἕνας ἄλλος ἀδελφὸς φέρει ἀντίρρηση σ᾿ αὐτὰ ποὺ ἐσὺ λές, νὰ μὴν ταραχθεῖς, ἀλλὰ νὰ ἐγκαταλείψεις τὸ θέλημά σου γιὰ χάρη τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης καὶ ν᾿ ἀπαντήσεις μὲ πραότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ σοῦ ἔφερε ἀντίρρηση:
«Ἐγώ, εὐλογημένε, μίλησα σὰν ἁπλοϊκὸς ἄνθρωπος, ἐπειδὴ ἔτσι σκέφτηκα, καὶ συγχώρεσέ με, γιατὶ μίλησα ἐνῷ εἶχα ἄγνοια (τοῦ ζητήματος), γι᾿ αὐτὸ ἂς γίνει ὅπως εἶπες ἐσύ».
Καὶ μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ φύγει ἄπρακτος καὶ ντροπιασμένος ὁ διάβολος, ποὺ ὑποκινεῖ τὶς ταραχές.
Γιατὶ τὸ νὰ φιλονικεῖ κανεὶς καὶ νὰ ὑποστηρίζει τὸ δικό του θέλημα ξεσηκώνει ταραχὲς καὶ θυμὸ δυσκολογιάτρευτο. Καὶ ὁ θυμός, λέει (ἡ Γραφή), «ἐν κόλπῳ ἀφρόνων ἀναπαύσεται» (Ἐκκλ. 7:9). Καὶ (ἀλλοῦ) πάλι: «Ἡ ροπὴ τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ πτῶσις αὐτῷ» (Σοφ. Σειρ. 1:22).
Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος παραγγέλλει: «Δοῦλον Κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι» (Β´ Τιμ. 2:24).
Οσίου Εφραίμ του Σύρου