Δεν μπορούμε να λέμε “έχω να μαγειρέψω, είμαι πτώμα, έχω πυρετό, έχω το διδακτορικό, έχω εξεταστική, έχω ταξίδι, έχω έχω έχω…κοιμήθηκα πολύ αργά και δεν μπορώ να σηκωθώ…είτε έχω εκείνο, είτε αυτό” και να μην εκκλησιαζομαι..
Αν πάθαινε κάτι ο γονιός σου ή το παιδί σου θα έμενες άυπνος μέρες ολόκληρες για να είσαι κοντά του στο νοσοκομείο ναι η όχι;Σίγουρα ναι…
Θα τα άφηνες όλα γιατί θα ήταν το πρώτο σου μέλημα ο άνθρωπός σου…
Τότε μπορείς να το κάνεις και για τον Θεό.
Αλλά Τον βάζεις στο περιθώριο.. Λες όποτε ευκαιρήσω θα πάω στο Ναό… Ειναι ο Θεός ευκαιριακή υπόθεση στη ζωή μας; Ο Θεός είναι περιθωριακή υπόθεση στη ζωή μας; Ο Θεός πρέπει να είναι το κέντρο της ζωής μας!
π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος