Επίσης παιδιά μου ,μού έλεγε (ο Γέροντάς του Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης ):
“Παιδί μου πρέπει να προσευχόμαστε και για τους νεκρούς μας.Αμάν κάνουν για ένα κομποσχοινάκι,για λίγη ευχή.Ζητούν έλεος προσευχών και λειτουργιών από τους ζώντας χριστιανούς.
Βασανίζονται αλύπητα από τον τύραννο,τη συνείδηση.
Προσεύχεσθε τεκνία μου με πόνο ψυχής και δάκρυα να μας αξιώσει ο Θεός τα τέλη της ζωής μας να είναι χριστιανικά και η Κρίσις του Θεού σωτήρια.
Να μελετάμε τα φοβερά βασανιστήρια των ψυχών.Αναστενάζουν,βογγούν, εκπέμπουν φωνές απεγνωσμένες με αφόρητη οδύνη ψυχής.Ζητούν βοήθεια από τους ζώντες.
Προσεύχονται στο Χριστό να βγει από το σόϊ τους κανένας παπάς για να τους μνημονεύει στην Αγία Πρόθεση.”
Επιστολή 11. 28-1. 2005