Όταν ακούνε ή διαβάζουν κάποιοι τον προφητικό λόγο αμέσως σχηματίζουν στον μυαλό τους συγκεκριμένες εικόνες και αλληλουχίες, και όταν έρθουν οι χρόνοι οι προφητευμένοι να εκπληρωθούν, αν δεν εκπληρωθούν με τον τρόπο που εκείνοι θεώρησαν, θα αναγκαστούν να πουν «Δεν επαληθεύθηκε η προφητεία.».
Κι όμως, οι προφητείες επαληθεύθηκαν αλλά διά άλλου τρόπου. Μπορεί, δε, να επαληθευθούν και σε δύο χρόνους, και τώρα, και πιο μετά. Γι’ αυτό θέλει να έχει πολλή προσοχή ο Χριστιανός ώστε να διακρίνει σωστά τα σημεία των καιρών.
Όλα αυτά που γράφω αποδεικνύονται μέσα από το Ευαγγέλιο. Κι ενώ πολλοί δεν έχουν ενσκήψει να μελετήσουν πώς εκπληρώθηκαν τα προφητευμένα στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ποιοι τα κατάλαβαν, πότε τα κατάλαβαν, πώς τα κατάλαβαν, πώς τα ερμήνευσαν αρχικά και πώς έγιναν κατόπιν, ασχολούνται με τα μέλλοντα συμβαίνειν και αναγκαστικά αστοχούν στις εκτιμήσεις τους πολλές φορές, δημιουργώντας σύγχυση, με τελικό αποτέλεσμα όποιος τελεί υπό σύγχυση να μην μπορεί να αγωνιστεί σωστά και αποδοτικά.
Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω αυτή τη σύντομη ανάλυση ανάποδα. Από το τέλος του ευαγγελίου προς την αρχή.
«καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ Μωϋσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διηρμήνευεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ.» (Λουκ. κδ΄27)
Καθ’ οδόν προς Εμμαούς, μετά την Ανάσταση, πορευομένων των δύο μαθητών, που ο ένας είναι ο Κλεόπας και ο άλλος εικάζεται πως είναι ο Λουκάς, συνάντησε ο Κύριος τους δύο μαθητές και κάθισε και τους ερμήνευσε όλα όσα είχαν επαληθευθεί στο πρόσωπό Του.
«Μα», καλά, «θα πει κάποιος, δεν γνώριζαν οι μαθητές τις προφητείες ώστε όταν επαληθεύονταν να τις αντιληφθούν;»
Τις προφητείες τις γνώριζαν, αλλά δεν αντελήφθησαν πότε και πώς εκπληρώθησαν. Κι ας ήταν μαθητές του Χριστού. Το ομολογεί και ο ίδιος ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης, στο 12ο κεφάλαιο:
«Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.» (Ιω. ιβ΄ 16)
Ας πάμε τώρα να δούμε ορισμένες προφητείες που επαληθεύθηκαν στο πρόσωπο του Χριστού, το τι ειπώθηκε, το πώς εκπληρώθηκε και το ποιοι το αντελήφθησαν, ώστε να διδαχθούμε πώς πρέπει κι εμείς να στεκόμαστε έναντι του προφητικού λόγου.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη γέννησή του εις τον τόπον της Βηθλεέμ.
«Καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ.» (Ματθ. β΄ 6)
Το κείμενο του Προφήτη Μιχαίου έχει ως εξής «Καὶ σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος.» (Μιχ. ε΄ 1)
Ο λαός των Ιουδαίων, όπως μαρτυρεί το κείμενο του Ευαγγελίου με το παράδειγμα των Φαρισαίων, γνώριζε την έλευση του Μεσσίου εκ χώρας Βηθλεέμ. Παρόλα αυτά, όταν ο Κύριος εμφανίστηκε στον δημόσιο βίο για να διδάξει και να κηρύξει την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών, όπως αποδεικνύεται εν τω προσώπω του Ναθαναήλ, από πού νόμιζαν πώς ήταν; Από τη Ναζαρέτ.
«ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;» (Ιω. α΄ 47), ρωτά ο Ναθαναήλ τον Φίλιππο που πήγε να του αναγγείλει ότι βρήκαν τον Μεσσία.
Διατί τώρα δεν γνώριζαν ότι ο Κύριος γεννήθηκε εις πόλιν Βηθλεέμ; Διότι αυτοί που το γνώριζαν, η Παναγία Μητέρα Του και ο Ιωσήφ, ο μνήστωρ, ο οποίος εν τω μεταξύ, μέχρι να βγει ο Κύριος στον δημόσιο βίο είχε πεθάνει, δεν το ανέφεραν ποτέ. Άρα, λογικό να τον έχουν όλοι για Ναζωραίο και όχι για Βηθλεεμίτη.
Την εκπλήρωση της προφητείας υπό του προφήτου ότι «ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου» (Ματθ. β΄ 15), ποιος την κατάλαβε, τη στιγμή που συνέβη; Ουδείς. Εκ των υστέρων κατάλαβαν πότε και πώς εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία, όταν τους αποκαλύφθηκε.
Πολλά είναι αυτά τα παραδείγματα περί προφητειών που εκπληρώθησαν αλλά δεν τις αντελήφθησαν τη στιγμή που εκπληρώθησαν διότι είχαν άλλες εικόνες στο μυαλό τους και άλλα περίμεναν.
Έχουμε, μάλιστα, και ξεκάθαρα παραδείγματα να το αποδεικνύουν αυτό, μέσα πάλι στο Ευαγγέλιο, όπου φαίνεται ότι αλλιώς τα περιμέναν τα πράγματα να γίνουν και αλλιώς έγιναν.
«Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθε, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν, ἀλλ᾿ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτω καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ᾿ αὐτῶν. τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.» (Ματθ. ιζ΄ 10-13)
Ηλία, είπε ο Μαλαχίας, ότι θα στείλει ο Θεός [«καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ, ὃς ἀποκαταστήσει καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καρδίαν ἀνθρώπου πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, μὴ ἐλθὼν πατάξω τὴν γῆν ἄρδην.» (Μαλ. δ΄4)], Ηλία περίμεναν οι Ιουδαίοι… και τους βγήκε Ιωάννης!!!
«καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι, αὐτός ἐστιν Ἠλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι.» (Ματθ. ια΄ 14), βεβαιώνει ο Κύριος.
Σ’ αυτό το σημείο όμως, αξίζει να ειπωθεί και το εξής, που είναι πολύ σημαντικό.
Όντως, ο Ιωάννης είναι ο Ηλίας που αναφέρει ο Μαλαχίας, αλλά πριν από τη Δευτέρα του Κυρίου Παρουσία, που θα έρθουν οι Προφήτες Ηλίας και Ενώχ, θα έχουμε και δεύτερη επαλήθευση της φράσης του Μαλαχίου «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ», αλλά η συνέχεια δεν θα είναι ίδια και ο Κύριος θα έλθει τότε να πατάξει την γην άρδην και τους κατοικούντας αυτήν, τους έχοντας προσκυνήσει το θηρίο που είδε ο Ιωάννης και είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη.
Ή, να θυμίσουμε τα προφητικά λόγια του Κυρίου περί της Ιουδαίας και της Ιερουσαλήμ που βρήκαν εφαρμογή πρώτη στη γενεά εκείνη, όταν ο Τίτος κατέσκαψε την Ιερουσαλήμ [και δεν άφησε λίθον επί λίθον και σκότωσε όλους τους Λευΐτες ώστε οι Εβραίοι σήμερα να μην έχουν ιερείς και αρχιερείς να τελέσουν τις θυσίες του καθαρισμού που επιτάσσει ο Νόμος του Μωϋσέως και να μην μπορούν να καθαριστούν από αμαρτίες αλλά συνεχώς να συσσωρεύουν περισσότερες], όμως θα βρουν πάλι εφαρμογή, ορισμένα εξ αυτών, και στη συντέλεια των αιώνων, υπό άλλες συνθήκες.
Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι δεν είναι τόσο αυτονόητη η εκπλήρωση του προφητικού λόγου, ούτε είναι κάτι που γίνεται αμέσως αντιληπτό τη στιγμή που συμβαίνει πολλές φορές, ούτε καν είναι κάτι που γνωστοποιείται σε όλους τη συγκεκριμένη στιγμή.
Εκ των παραπάνω συνάγεται, για όσους θέλουν να έχουν ορθή αντίληψη των γεγονότων, ότι πρέπει να κρατούμε μία πολύ επιφυλακτική στάση όσον αφορά τις προφητείες, και ειδικά όσον αφορά την κρίση για το αν μία προφητεία έχει ήδη εκπληρωθεί ή όχι, ή ήταν ψευδοπροφητεία, δηλαδή ότι δεν θα εκπληρωθεί ποτέ διότι δεν ήταν εκ Θεού αλλά εκ του πονηρού.
Υπάρχουν και τέτοιες προφανώς, καθότι μας το έχει ξεκαθαρίσει ο Ίδιος ο Κύριος:
«Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες.» (Ματθ. ζ΄ 15)
Ας μου επιτραπεί, όμως, να δώσω ακόμη ένα παράδειγμα, αυτή τη φορά υποθετικό, που ίσως όμως γίνει πιο εύληπτο και αφορά ένα πιο πρόσφατο σε εμάς ιστορικό συμβάν, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν είχατε γεννηθεί π.χ. το 1920 και το έτος 1939, σε ηλικία 18-19 ετών σάς έλεγε κάποιος προφήτης του Θεού ότι τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει Παγκόσμιος Πόλεμος όπου θα συγκρουστούν πολλά έθνη σε όλον τον κόσμο, για μεγάλο χρονικό διάστημα -πάνω από ἐνα χρόνο- θα τον είχατε για ψευδοπροφήτη σίγουρα.
Διότι, ναι μεν η Γερμανία επιτέθηκε στην Πολωνία και την κατέλαβε, και ναι μεν η Αγγλία με τη Γαλλία κήρυξαν πόλεμο στη Γερμανία, αλλά η περίοδος εκείνη πολύ λίγο θύμιζε μια εικόνα γενικευμένου πολέμου με αιματηρές συγκρούσεις κ.ο.κ. Εξ ου και έμεινε γνωστή εκείνη η περίοδος ως ο «Γελοίος Πόλεμος».
Κι εντούτοις, εκ των υστέρων, όταν θα είχε καταλαγιάσει η σκόνη και θα γραφόταν η ιστορία, θα τον δικαιώνατε τον προφήτη του Θεού, ότι όντως τον Σεπτέμβριο του 1939 ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Θέλει, λοιπόν, πολλή προσοχή όταν προσεγγίζει κάποιος τον προφητικό λόγο, διότι όλα αυτά που ειπώθηκαν, περί του πώς βρήκαν εφαρμογή εν τω προσώπω του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού οι προφητείες των προφητών της Π. Διαθήκης, που θα έπρεπε να είναι η βάση της προσεγγίσεως και ο οδοδείκτης για τα μέλλοντα συμβαίνειν, παραμένουν άγνωστα σε πολλούς που καταπιάνονται με τις προφητείες.
Και όπως είπε ο Κύριος στον Νικόδημο, για ένα άλλο θέμα, αλλά κατ’ αναλογία βρίσκει εφαρμογή το σκεπτικό και στο θέμα μας [«εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε;» (Ιω. γ΄ 12)], αν τις προφητείες που εκπληρώθησαν δεν έχει μελετήσει κάποιος, υπό το πρίσμα που αναφέρθηκε, και κατανοήσει, τότε πώς θα κατανοήσει και ερμηνεύσει τα μέλλοντα συμβαίνειν, χωρίς να υποπέσει σε αντιφάσεις και αστοχίες;
Γι’ αυτό και τώρα, αν μου επιτρέπετε, με την όση πληροφόρηση έχω, η δική μου αντίληψη είναι πως όσα έχει πει ο Μητροπολίτης Μόρφου, και για την Αμερική και για τον ιό, έχουν ήδη επαληθευτεί, αλλά με έναν τρόπο που δεν είναι αυτός που πολλοί θα περίμεναν με βάση τα λεγόμενά του.
Είμαι δε βέβαιος ότι εκ των υστέρων θα δικαιωθεί, ακόμη κι αν τώρα βγαίνουν κληρικοί ελαφρά τη καρδία και τον κατηγορούν ως ψευδοπροφήτη και προσπαθούν να τον χτυπήσουν δι’ αυτής της οδού.
Δεν ευελπιστώ να πείσω όσους έχουν ήδη σχηματίσει άποψη, ούτε αυτός είναι ο σκοπός των όσων εγράφησαν· μάλλον να προφυλάξω όσους ενδεχομένως μη δυνάμενοι να αντιληφθούν πώς έχουν τα πράγματα, τείνουν να ακολουθούν τις ερμηνείες που άλλοι παρέχουν και στο τέλος συγχύζονται.
Κλείνοντας, ας υπενθυμιστεί ότι, ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΣΩΖΟΥΝ όσους δεν έχουν καθίσει να μελετήσουν και να εφαρμόσουν τον νόμο του Ευαγγελίου, όπως δεν έσωσαν και τους Φαρισαίους της εποχής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που διατείνονταν ότι τις ήξεραν απέξω και ανακατωτά.
Οι προφητείες βοηθούν αυτούς οι οποίοι προσπαθούν να κατανοήσουν τη διδασκαλία του Θεού και να την εφαρμόσουν, όσους δηλαδή γρηγορούν και προσεύχονται, γι’ αυτό και οι σύγχρονοι προφήτες σε τέτοια πρόσωπα εκμυστηρεύονται τις προφητείες και δεν βγαίνουν να τις πουν στον καθένα και στην καθεμιά.
Όλα μάς τα έχει υπομνήσει ο Κύριος. Είναι αληθινά αξιοθαύμαστο, αλλά εμείς αρνούμαστε να καθίσουμε να δούμε πώς θέλει να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε, και γι’ αυτό δυστυχώς τρώμε τα μούτρα μας.
Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε.
Εύχεστε ο Κύριος να μας χαρίζει μετάνοια.
Καλὴν ἀπολογίαν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, να έχουμε όλοι μας.
Stefanos Panagopoulos
