Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε για τον αββά Μάρκο τον Αιγύπτιο, ότι επί τριάντα έτη παρέμενε έγκλειστος, χωρίς να εξέλθει καθόλου από το κελί του. Ο Πρεσβύτερος της Σκήτης συνήθιζε να μεταβαίνει στο κελί του και να τελεί τη Θεία Λειτουργία.
Ο διάβολος βλέποντας την υπομονή και την αρετή του Αγίου, πανουργεύθηκε να τον πειράξει. Γι΄ αυτό προετοίμασε έναν δυστυχή άνθρωπο που ταλαιπωρούνταν από ακάθαρτο πνεύμα, να τον επισκευθεί δήθεν με το πρόσχημα να λάβει την ευχή του.
Ο δαιμονισμένος επισκέφθηκε τον Άγιο και πριν προφέρει οποιαδήποτε άλλη λέξη, λέγει στον Γέροντα: Ο Πρεσβύτερός σου εκπέμπει ακόμη οσμή από αμαρτίες, μην τον αφήσεις λοιπόν άλλη φορά να εισέλθει στο κελί σου.
Ο θείος ανήρ απάντησε: «Όλοι αφήνουν έξω την ακαθαρσία. Εσύ την έφερες κοντά μου». Μη λησμονείς όμως την Αγία Γραφή που λέγει «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» (Ματθαίος Ζ,1). Εάν είναι αμαρτωλός ο Πρεσβύτερός μου, θα τον σώσει ο Θεός. Είναι δε γραμμένο στην Αγία Γραφή : «εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήται».
Λέγοντας αυτά ο Άγιος προσευχήθηκε υπέρ του επισκέπτη του, έδιωξε τον δαίμονα από μέσα του και τον άφησε να φύγει υγιή.
Μετά την επίσκεψη αυτή, ήλθε και ο Πρεσβύτερος για να τελέσει τη Θεία Λειτουργία και ο Άγιος τον δέχθηκε με μεγάλη χαρά. Βλέποντας δε ο Θεός την ακακία του Γέροντα, του έδειξε αποκαλυπτικό σημείο.
Όταν επρόκειτο ο Ιερεύς να σταθεί μπροστά στην Αγία Τράπεζα για να τελέσει τη Θεία Μυσταγωγία, είδε Άγγελο Κυρίου να κατέρχεται και να θέτει την χείρα του πάνω στην κεφαλή του κληρικού. Κατόπιν αυτός ο κληρικός έγινε σαν πύρινος στύλος.
Ο Γέροντας εξεπλάγη από το όραμα. Κι ενώ συνέρχονταν ακόμη, άκουσε μια φωνή να του λέγει : ‘Άνθρωπε, γιατί έχεις θαυμάσει γι΄ αυτό το πράγμα;
Εάν ένας επίγειος βασιλεύς δεν είναι δυνατόν ν΄ αφήσει τους μεγιστάνες του να εμφανισθούν βρώμικοι μπροστά του, αλλά τους θέλει περιβεβλημένους με πολλή λαμπρότητα, πόσο μάλλον η Θεία Δύναμις δεν θα καθαρίσει από παντός ρύπου τους λειτουργούς των Αγίων Μυστηρίων, όταν στέκονται έμπροσθεν της ουράνιας δόξης».
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ,
εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, σ. 157 κ.ε.