Δεν πρέπει να μαραζώνουμε για τίποτε. Όπως έλθουν… Δεν μπορεί να γίνονται πάντα όπως τα συγκόφκουμεν κι τ’ αξαμόνουμεν. Να μη θλιβόμαστε για τίποτε, γιατί τούτη η θλίψη είναι πολύ περισσότερο κουραστική, ακόμα και από τη σκληρότερη εργασία, γι’ αυτό μας εξαντλεί.
Να υπομένουμε. Το λάστιχο τεντώνεται, τεντώνεται, μα θα έλθει ώρα που θα επιστρέψει στη θέση του. Δεν μπορεί να είναι συνέχεια τεντωμένο. Εμείς τα θέλουμε όλα τέλεια, χωρίς καμία δυσκολία.
Έχει πλάσματα καλά και αγαθά. Για όλα εξετάζουν τη συνείδηση τους ̇δεν θέλουν ν’ αδικήσουν κανένα και πολλές φορές τους εκμεταλλεύονται και τους ξεγελούν. Το μέτρο είναι καλό. Όμως όποιος υποχωρεί συνεχώς, χρειάζεται διάκριση στη μακροθυμία, που όμως λίγοι βρίσκουν.
Όσιος Παναής της Λύσης