Δώστε αυτό το δώρο στα παιδιά σας και μήν λέτε “όταν μεγαλώσουν ας αποφασίσουν τα ίδια αν θα γίνουν χριστιανοί”.
Το βάπτισμα είναι δώρο. Μας ξαναφέρνει κοντά στον δημιουργό μας. Μας ξανακάνει εικόνες και όμοιους του ουράνιου Πατέρα μας.
Δεν βαπτιζόμαστε για να γίνουμε μέλη μιάς θρησκείας. Βαπτιζόμαστε για να ξαναγίνουμε τέλειοι όπως ο Πατέρας μας, σύμφωνα πάντα με την απόφαση του καθενός μας και τις δυνατότητες που έχει – και αυτές από τον Θεό είναι.
Είναι παγίδα του κακού να λένε, ας βαπτισθούν τα παιδιά όταν μεγαλώσουν κι αν το θέλουν.
Αυτό είναι παγίδα του εχθρού των ανθρώπων.
Το βάπτισμα γεμίζει τον άνθρωπο με αντισώματα κατά των εχθρών του – των πνευματικών δυνάμεων του κακού, των πειρασμών, της διαφθοράς.
Είδε ποτέ κανείς κάποια θρησκεία να λέει: αν θέλουν τα παιδιά; Όχι μέχρι και ποινές θανάτου έχουν αν κάποιος αρνηθεί να εντάξει τα παιδιά τους στην θρησκεία του.
Αντίθετα, η Εκκλησία καλεί τους ανθρώπους να γίνουν μέλη του Σώματος του Χριστού ελεύθερα. Δεν υποχρεώνει κανέναν. Όποιος θέλει, ας ακολουθήσει, χωρίς βία και χωρίς εξαναγκασμό.
Όπου βλέπετε βία και εξαναγκασμό να γνωρίζετε ότι είναι από τους εχθρούς του ανθρώπου.
Κι αν κάποιο βαπτισμένο παιδί μεγαλώνοντας δεν θέλει να είναι μαζί με τον Χριστό, δική του επιλογή είναι, ακόμη κι αν παρασύρθηκε από την μόδα ή υποσχέσεις πλουτισμού ή από επίδειξη δύναμης ή ακόμα κι από εξαναγκασμό. Και σε αυτήν την περίπτωση έχει την δυνατότητα της επιστροφής, διότι έχει μέσα του τα αντισώματα.
Να βαπτίζονται λοιπόν από μικρά τα παιδιά, να έχουν επαφή με την Εκκλησία και την διδασκαλία και το παράδειγμά της, γιατί όσο μεγαλώνουν τόσο πιό πολλοί είναι οι απάνθρωποι πειρασμοί που θέλουν τον άνθρωπο σκλάβο του θανάτου.
Επιτρέψτε μου να κάνω και μια άσχετη σύγκριση. Τα εμβόλια τα κάνουμε τα παιδιά από μικρής ηλικίας.
Δεν τα ρωτάμε, γιατί ελπίζουμε ότι θα τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν θανατηφόρες ασθένειες. Μήπως όμως θα τα γλυτώσουν από τον θάνατο; Όχι. Κάποια στιγμή, με κάποιο τρόπο όλοι θα αποβιώσουμε.
Το βάπτισμα όμως ανοίγει τον δρόμο για την αιώνια ζωή, από τώρα έως και την τελική ανάσταση – κι ας λένε οι άθεοι ή οι υπόδουλοι της νέας θρησκείας, της “επιστήμης”, ότι δεν υπάρχει ανάσταση, κι ότι όλα οφείλονται στην τύχη. Σαν σαν επιστήμονες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει η πιθανότητα να έχουν κάνει λάθος.
Κι αν ένα στο δισεκατομμύριο έχουν κάνει λάθος, και υπάρχει Θεός και υπάρχει αιώνια ζωή, και υπάρχει παράδεισος και κόλαση -που αληθινά υπάρχουν – πώς θα φέρουν το βάρος ότι εξαιτίας της δικής τους επιλογής στέρησαν το δώρο της αιώνιας ζωής στα παιδιά τους, της ζωής γεμάτης ειρήνη, δικαιοσύνη, ελευθερία και χαρά που δωρίζει ο Θεός στους πιστούς Του;
Ι.Β