«Θα πέσει η νύχτα πάλι ευεργετική, θα μας γιατρέψει από τις γρατσουνιές, από τα αγχωμένα βήματα στη βουή της πόλης, τις αδιάφορες κουβέντες, τη σκοτούρα της άδειας τσέπης μας.
Θα πέσει η νύχτα πάλι, θα μας γιατρέψει από τις χαρακιές , από τα αφηρημένα βλέμματα των φίλων, τα λόγια που δεν έπρεπε να ξεστομιστούν, τα ψέματα που δεν κατάφεραν να κρυφτούν.
Θα πέσει η νύχτα πάλι. Θα μας γιατρέψει και από τις βαθιές πληγές, από τις ενοχές που μας τύλιξαν με δηλητήριο, από τις καλά μεταμφιεσμένες προδοσίες, από τους ανυπόφορα δειλούς εαυτούς μας.
Θα μας γιατρέψει. Α,είναι σπουδαίες οι θεραπευτικές ιδιότητες της νύχτας όσο μπορούμε ακόμη να μοιραζόμαστε μια μουσική να ζωντανεύει το λιποθυμισμένο μας συναίσθημα, ένα κρασί να καθαρίζει το απελπισμένο μας μυαλό ένα χάδι να παγιδεύει μικρά κομματάκια αιωνιότητας. Μην τη φοβάσαι τη νύχτα, είναι σύμμαχος» (σελ. 20).
Η νύχτα είναι μαρτύριο για όσους δεν ελπίζουν. Για όσους δεν πιστεύουν στο φως, στην αγάπη, στην αιωνιότητα.
Ακόμη όμως και γι’ αυτούς μπορεί να γίνει ένα σημείο του χρόνου μας που θα μας κάνει να μαζέψουμε τα κουράγια μας, να δούμε τον μέσα κόσμο μας, να χαμογελάσουμε στους δίπλα μας, να αφήσουμε, έστω και στα ξημερώματά της, τον θόρυβο στον οποίο κρύβουμε τα μυστικά μας.
ΛΙΑΝΑ ΤΣΙΡΙΔΟΥ, «ΜΗΝ ΤΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ», εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ
