«Ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα χωνευτήρι, ὅπου λιώνουν οἱ σκουριασμένες καὶ ἁμαρτωλὲς φύσεις.
Εἶναι ἕνα λουτρό, ὅπου ξεπλύνεται ἡ ἀκαθαρσία τῆς σάρκας καὶ τοῦ πνεύματος.
Εἶναι ἕνα σχολεῖο γιὰ ἀκατέργαστες καὶ περιπλανώμενες ψυχές.
Εἶναι ἕνας ἥλιος, ποὺ φωτίζει καὶ ζωογονεῖ, ὅσους βρίσκονται στὸ σκότος καὶ ἀπονεκρώνει τὶς ἁμαρτίες.
Ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα νοσοκομεῖο, ὅπου γιατρεύονται οἱ πνευματικὲς πληγές. Ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα ἁγιαστήριο, ὅπου ἀπομακρύνεται ἡ ἀκαθαρσία τῆς ἁμαρτίας καὶ καθαγιάζονται οἱ ψυχὲς καὶ τὰ σώματά μας μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μὲ τὰ ἅγια Μυστήρια.
Ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνας παράδεισος στὴν γῆ, ὅπου τρεφόμαστε μὲ ἀθάνατη καὶ ἄφθαρτη τροφὴ – τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ».
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης
