– Γέροντα, στην Παλαιὰ Διαθήκη, στὸ Δ’ βιβλίο των Μακκαβαίων, ἀναφέρεται: Ὃ εὐσεβὴς λογισμὸς δὲν εἶναι ἔκριζωτής των παθῶν, ἄλλα ἀνταγωνιστῆς. Τί σημαίνει;
– Κοίταξε νὰ δῆς: Τὰ πάθη εἶναι βαθιὰ ριζωμένα μέσα μας, ἀλλὰ ὃ εὐσεβής, ὃ καλός, λογισμὸς μᾶς βοηθάει νὰ μην ὑποδουλωνώμαστε σ’ αὐτά.
Ὄταν ὂ ἀνθρωπος φέρνη ὅλο καλούς λογισμούς καὶ σταθεροποίηση μιὰ καλὴ κατάσταση, τὰ πάθη παύουν νὰ ἐνεργοῦν, ὁπότε εἶναι σὰν νὰ μὴν ὑπάρχουν. Δηλαδὴ ὃ εὐσεβὴς λογισμός δὲν ξερριζώνει τὰ πάθη, ἀλλὰ τὰ πολεμάει καὶ μπορεὶ νὰ τὰ καταβάλη.
Νομίζω, ὃ συγγραφεὺς περιγράφει τί μπόρεσαν νὰ ὑποφέρουν οἳ Ἅγιοι Ἑπτὰ Παῖδες, ἢ μητέρα τοὺς Ἅγια Σολομονὴ καὶ ὃ διδάσκαλος τους Ἅγιος Ἔλεαζαρος, ἔχοντας εὐσεβείς λογισμούς, γιὰ νὰ δείξη ἀκριβῶς τὴν δύναμη τοϋ καλοῦ λογισμοῦ.
Ἕνας καλὸς λογισμὸς ἰσοδυναμεῖ μὲ μιὰ πολύωρη ἀγρυπνία! Ἔχει μεγάλη δύναμη.
Ὅπως τώρα κάποια νέα ὄπλα σταματούν μὲ ἀκτίνες λέιζερ τον πύραυλο στην βάση τοὺ καὶ τον ἐμποδίζουν νὰ ἔκτοξευθη, ἔτσι καὶ οἱ καλοὶ λογισμοὶ προλαβαίνουν καὶ καθηλώνουν τοὺς κακοὺς λογισμοὺς στὰ ἀεροδρόμια τοῦ διαβόλου, ἄπό τα ὅποια ξεκινοῦν.
Γι’ αὐτὸ προσπαθῆστε, ὅσο μπορεῖτε, πρὶν προλάβη ὃ πειρασμός νὰ σᾶς φυτέψη κακούς λογισμούς, νὰ φυτεύετε ἐσείς καλούς λογισμούς, γιὰ νὰ γίνη ἢ καρδιὰ σᾶς ἀνθόκηπος καὶ νὰ συνοδεύεται ἢ προσευχή σας ἄπο τὴν θεία εὔωδιά της καρδίας σας.
Ὄταν κανείς κρατὰ ἔστω καὶ λίγο ἀριστερό, δηλαδὴ κακό, λογισμὸ γιὰ κάποιον, ὁποιαδήποτε ἄσκηση καὶ ἄν κάνη, νηστεία, ἀγρυπνία κ.λπ., πάει χαμένη.
Σὲ τὶ θὰ τὸν βοηθήση ἢ ἄσκηση, ἂν δὲν ἀγωνίζεται παράλληλα νὰ μὴ δέχεται τοὺς κακοὺς λογισμούς;
Γιατί νὰ μὴν ἄδειαση ἄπό το πιθάρι πρῶτα ὅλο το κατακάθι τοῦ λαδιοῦ, ποῦ εἶναι μόνο γιὰ σαπούνι, καὶ ὕστερα νὰ βάλη τὸ καλὸ λάδι, ἄλλα βάζει τὸ καλὸ μὲ τὸ ἄχρηστο καὶ τὸ μουρνταρεύει;
Ἔνας ἁγνός, καλός, λογισμός ἔχει μεγαλύτερη δύναμη ἄπο κάθε ἄσκηση. Κάποιος νέος λ.χ. πολεμεῖται ἄπο τὸν διάβολο καὶ ἔχει ἀκάθαρτους λογισμοὺς καὶ κάνει ἀγρυπνίες, νηστεῖες, τριήμερα, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἄπο αὐτούς.
Ἕνας ἁγνὸς λογισμὸς ὅμως ποῦ θὰ φέρη ἔχει μεγαλύτερη δύναμη καὶ ἄπο τις ἀγρυπνίες καὶ ἄπο τις νηστείες ποὺ κάνει καὶ τὸν βοηθάει πιὸ θετικά.
– Γέροντα, ὄταν λέτε ἁγνός λογισμός, ἀναφέρεσθε μόνο σὲ εἰδικὰ θέματα ἢ καὶ σὲ γενικώτερα;
– Καὶ σὲ γενικώτερα. Γιατὶ ὂ ἄνθρωπος, ὄταν τὰ βλέπη ὄλα μὲ καλούς λογισμούς, ἑξαγνίζεται καὶ χαριτώνεται ἄπο τον Θεό. Μὲ τους ἀριστερούς λογισμούς κατακρίνει καὶ ἀδικεὶ τους ἄλλους, ἐμποδίζει την θεία Χάρη νὰ ἔρθη, καὶ ἔρχεται ἐπειτα ὂ διαβολος καὶ τὸν ἁλωνίζει.
– Δηλαδή, Γέροντα, ἐπειδὴ κατακρίνει, δίνει δικαίωμα στὸν διάβολο νὰ τὸν ἅλωνιση;
– Ναί. Ὅλη ἢ βάση εἴναι ὂ καλός λογισμός. Αὐτὸ εἶναι ποὺ ἀνεβάζει τὸν ἄνθρωπο, τὸν ἀλλοιώνει προς τὸ καλό. Πρέπει νὰ φθάση κανεὶς στὸ σημεῖο νὰ τὰ βλέπη ὅλα καθαρά. Εἶναι αὐτὸ ποῦ εἶπε ὃ Χριστός:
Μὴ κρίνετε κατ’ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε. Μετὰ φθάνει ὃ ἄνθρωπος σὲ μία κατάσταση ποῦ βλέπει τὰ πάντα μὲ τὰ πνευματικὰ μάτια ὄχι μὲ τὰ ἀνθρώπινα. Ὅλα τα δικαιολογεῖ, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια.
Πρέπει νὰ προσέχουμε νὰ μὴ δεχώμαστε τὰ πονηρὰ τηλεγραφήματα τοὺ διαβόλου, γιὰ νὰ μὴ μολύνουμε τον Ναόν τον Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἀπομακρυνθὴ ἢ Χάρις τοῦ Θεοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκοτισθοῦμε.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὄταν δὴ τήν καρδιὰ μας ἁγνή, ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα μας, γιατί ἀγαπάει τήν ἁγνότητα – γι’ αὐτὸ καὶ παρουσιάσθηκε σὰν περιστέρι.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ