Του Ιεροδιακόνου Ραφαήλ Μισιαούλη
Η 1η Σεπτεμβρίου, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους, αποτελεί την αρχή της Ινδίκτου. Η Ινδικτιώνα είναι ένας γενικότερος τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού ή για την ακρίβεια από το 3 π.Χ.
Η λέξη Ίνδικτος είναι λατινική ελληνοποιημένη και σημαίνει ορισμός, εξαγγελία, διάγγελμα, πού εκδιδόταν από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, με σκοπό να καθορίζουν το ύψος των φόρων επί της παραγωγής της γης, που θα έπρεπε να πληρώσουν οι υπήκοοι της Ρώμης για τη συντήρηση του ρωμαϊκού στρατού.
Το διάγγελμα αυτό ίσχυε για 15 χρόνια και ο λόγος, γιατί κάθε 15 χρόνια απολύονταν οι παλαιοί στρατιώτες και κατατάσσονταν οι νέοι. Καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, 3 χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.
Στα ελληνικά χρη-σιμοποιείται και η λέξη «Επινέμησις», δηλαδή μερισμός του χρόνου που είναι το έτος.
Το 680 μ.Χ. η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος καθιέρωσε ως πρώτη ημέρα του έτους την 1η Σεπτεμβρίου. Γι΄ αυτό και η Εκκλησία εορτάζει σήμερα την εναρκτήρια ημέρα του εκκλησιαστικού έτους, της οποίας έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο.
Ο Θεός δημιουργεί το χρόνο ως των «πάντων ποιητής, των τε αιώνων και πάντων των όντων», σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Η Εκκλησία αντιλαμβάνεται τον χρόνο με εσχατολογική προοπτική.
O χρόνος είναι όργανο του Θεού για να φανερωθεί στον άνθρωπο και να πραγματοποιηθεί η σωτηρία του ανθρώπου ως μέρος της θείας οικονομίας. Ο χρόνος είναι μεταμορφωμένος μέσα στη ζωή της Εκκλησίας και αυτό τον μεταμορφωμένο χρόνο, αυτήν την υπέρβαση του χρόνου ζουν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας με τη χάρη του Θεού που κατοικεί μέσα τους.
Σήμερα, επίσης, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαΐου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν».
Οι λόγοι για τους οποίους εορτάζει η Εκκλησία μας την εορτή της Ινδίκτου, θα λέγαμε ότι η αρχή του Σεπτεμβρίου συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης και την αναζωογόνηση ολόκληρης της φύσης.
Η αναγέννηση αυτή σηματοδοτεί και την συντήρηση και επιβίωση του ανθρώπου, καθώς ο τελευταίος καλλιεργεί και γεύεται τους καρπούς της γης και της φύσης όλης. Την ίδια ευλογία λαμβάνει και με τον ερχομό του Χριστού.
Ο Κύριος με την παρουσία του στη Γη και την δήλωσή του ότι εκπληρώθηκαν οι Γραφές, σηματοδοτεί μία νέα αρχή στον κόσμο και μία αναζωογόνηση της φύσης του ανθρώπου.
Προσευχόμαστε, λοιπόν, σήμερα προς τον Φιλάνθρωπο Θεό να μας σπλαχνισθεί και να ευλογήσει το νέο έτος, και να μας το χαρίσει ευτυχή γεμάτο απ’ όλα τα σωματικά αγαθά και να φωτίσει το νου μας για να περάσουμε όλη την ετήσια περίοδο με καθαρή καρδιά και αγαθή συνείδηση, ώστε να ευαρεστήσουμε τον ίδιο τον Θεό με την τήρηση των εντολών του, και έτσι να επιτύχουμε τα εν ουρανοίς αιώνια αγαθά.
