Η ιστορία του μοναστηρίου αρχίζει με την πορεία ενός βοσκού από την Γκλεάβα Τσιοκοϊουλούι κάπου στην Νότια Ρουμανία. Σ’ έναν κοντινό λόφο ανέβαινε συχνά ο βοσκός με το κοπάδι του και από εκεί αγνάντευε όλα τα γύρω χωριά.
Εκεί μια μέρα θέλησε να κόψει ένα ξύλο από μία κρανιά. Έκπληκτος βρήκε πάνω στο κλαδί της κρανιάς μία εικόνα της Παναγίας. Την πήγε σπίτι του, την κρέμασε στον τοίχο, αλλά την επόμενη ημέρα η εικόνα είχε εξαφανιστεί.
Ο βοσκός στενοχωρήθηκε επειδή νόμιζε πως κάποιος του την έκλεψε. Μεγάλη ήταν όμως η έκπληξή του όταν μετά από μερικές μέρες την βρήκε πάλι κρεμασμένη πάνω στο δέντρο.
Αυτήν την φορά ειδοποίησε τον ιερέα του χωριού.
Αυτός την πήγε στον ναό αλλά η εικόνα πάλι εξαφανίστηκε. Αυτή την φορά όλο το χωριό πήγε στον λόφο όπου ο βοσκός είχε βρει για πρώτη φορά την εικόνα.
Για το θαύμα στο Γλαβατσιόκ άκουσαν και οι χωρικοί από τα γύρω χωριά και ερχόνταν στην εικόνα της Παναγίας για να προσευχηθούν γονατιστοί.
Η είδηση έφτασε μέχρι τον ηγεμόνα και διέταξε να φέρουν την εικόνα στην πρωτεύουσα. Μόνο που άλλο ήταν το θέλημα της Παναγίας και η εικόνα γύρισε και πάλι στο ίδιο μέρος.
Ο ηγεμόνας διέταξε τότε να χτιστεί σε αυτό το μέρος ένα μοναστήρι το οποίο εδώ και 600 χρόνια φυλάει τους κατοίκους των γύρω περιοχών.
Αυτή η εικόνα έχει μικρές διαστάσεις (45Χ34), ενώ η χρονολογία που αγιογραφήθηκε και το όνομα του αγιογράφου μας είναι άγνωστα.
Στα χρόνια του αγίου ηγεμόνος Κωνσταντίνου Μπρενκοβεάνου η εικόνα ντύθηκε με ασήμι από τον αρχιμανδρίτη Δαμιανό του Γκλαβατσιόκ, όπως αναφέρει η επιγραφή με ημερομηνία 30 Απριλίου 1700.
Σήμερα η εικόνα βρίσκεται στην νέα εκκλησία της Μονής Γκλαβατσιόκ.
