Στις 14 Αυγούστου 1979, δηλαδή την παραμονή της μεγάλης Πανηγύρεως της Ι. Μονής [Εικοσιφοινίσσης] που συρρέουν πολλοί προσκυνητές, ήλθαν στον Εσπερινό και δύο νέοι να προσκυνήσουν την Υπεραγία Θεοτόκο και να ζητήσουν την προστασία Της.
Μετά τον Εσπερινό έφυγαν με το μηχανάκι τους και πήγαν στην Άσπρη άμμο, παραθαλάσσια περιοχή της Καβάλας.
Εκεί στην αμμουδιά κοιμήθηκαν· γύρω τους η ακτή ήταν ερημική.
Κατά τις 2 μετά τα μεσάνυχτα, ο ένας ξύπνησε και κοιτάζοντας προς τη θάλασσα, βλέπει μια γυναίκα, ντυμένη ολόλευκα, να περπατάει πάνω στα κύματα.
Φοβισμένος ξύπνησε και το φίλο του και κοίταζαν έκθαμβοι την παράδοξη μορφή που κατευθυνόταν προς το μέρος τους.
Η γυναίκα πέρασε από κοντά τους και τους είπε:
– Φύγετε γρήγορα!
Και χάθηκε μέσα στο δάσος. Αυτοί κατατρομαγμένοι σηκώθηκαν και βλέπουν, λίγα μέτρα μακρυά τους, τρεις ύποπτους άνδρες να ετοιμάζουν πολύ βιαστικά τις βαλίτσες τους.
Αμέσως πήραν το μηχανάκι και αθόρυβα έφυγαν, πριν τους δουν αυτοί.
Τότε κατάλαβαν ότι η λευκοφορεμένη γυναίκα ήταν η Παναγία, που πριν λίγες ώρες την είχαν παρακαλέσει να τους προστατεύει.
Αν δεν έφθανε η Χάρη Της να τους πει να φύγουν, ίσως κινδύνευαν από τους κακοποιούς αυτούς για να μην τους μαρτυρήσουν στην αστυνομία και τους συλλάβει.
Μετά από λίγο καιρό ήλθε ο ένας από τους δύο νέους, 25 ετών περίπου, να ευχαριστήσει την Παναγία για την θαυμαστή διάσωσή τους και μας διηγήθηκε το γεγονός.
Από το βιβλίο “Θαύματα Παναγίας Εικοσιφοινίσσης”, των εκδόσεων της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης, Δράμα 1982.
