Χαίρε, Παρθένα, χαίρε, των ουρανών κυρία,
καύχημα των αγγέλων, του κόσμου σωτηρία,
σταθμός των κουρασμένων, των ναυαγών λιμάνι,
τη λατρευτή σου δόξα ανθρώπου νούς δεν φθάνει.
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε !
Των ορφανών μητέρα, χαρά των λυπημένων
συ φως των νυκτοπλάνων, πατρίδα σύ των ξένων,
απλώνετ’ η στοργή σου στον κόσμο απ’ άκρη ως άκρη,
παρηγορεί τον πόνο σφογγίζωντας το δάκρυ.
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε !
Σύ που’ φερες στον κόσμο τον κτίστη όλου του κόσμου,
συ δος μου την ελπίδα, σύ καί το θάρρος δός μου,
δυνάμωσε το νου μου, σύ φώτισέ τον μόνη,
στο πέλαγος του βίου σύ κράτα το τιμόνι.
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε !
Σύ που’ φερες στον κόσμο το φώς και τήν αλήθεια,
των δούλων αδελφών μας αλάφρωσε τα στήθια,
δόσε τους τήν ελπίδα, και παρηγόρησέ τους,
στου πόθου των το τέρμα σύ μόνη οδήγησέ τους.
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε !
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε ! Σύ γίνου μόνη ασπίδα
στην ταλαιπωρημένη κι αγαπητή πατρίδα,
εσύ προφύλαξέ την απ’ των εχθρών τα τόξα
και δείξε της το δρόμο που φέρνει προς την δόξα.
Χαίρε, Παρθένα, χαίρε !
Ιωάννης Πολέμης
