Ἡ Παναγία δάνεισε στόν Υἱό της τή σάρκα, δηλαδή τήν ἀνθρώπινη φύση. Δέν δημιούργησε ὁ Θεός καινούργια ἀνθρώπινη φύση· τήν πῆρε ἀπό τήν Παναγία.
Ὅπως λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος, ἑρμηνεύοντας τή φράση σάρκα δανείσασα ἑνός τροπαρίου, ὅταν δανείζει κανείς κάτι καί δέν τό παίρνει πίσω, ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ἔγινε τό δάνειο, ἄν δέν μπορεῖ νά τό ἐπιστρέψει, μένει ἐσαεί ὑπόχρεος.
Ὁ Χριστός δέν μπορεῖ νά πεῖ: «Τέλειωσε τό ἔργο μου, σοῦ ἐπιστρέφω πάλι τήν ἀνθρώπινη φύση». Ἔτσι θά καταργοῦνταν τό ἔργο του. Αἰωνίως ὁ Χριστός θά εἶναι Θεάνθρωπος.
Λέει λοιπόν ὁ ἅγιος: «Πῶς μπορεῖ ὁ Χριστός νά ἀρνηθεῖ κάτι στή μητέρα του, στήν ὁποία εἶναι χρεώστης;»
Ἡ ὁποία φυσικά θά τοῦ ζητήσει κάτι σύμφωνο μέ τό θέλημά του. Γι᾿ αὐτό, ἔχει μεγάλη σημασία, καθώς ζητᾶς κάτι σύμφωνο μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά βάλεις τή μητέρα του νά τό ζητήσει, νά τήν παρακαλέσεις νά πρεσβεύσει.
π. Συμεών Κραγιοπουλος
