Λαμπροφορά η ψυχή . Άμετρη η ευσπλαχνία Του . Από τα σκοτάδια της φυλακής του Άδου , ο Φωτοδότης μας πέρασε στο ανέσπερο Φως . Και από την πικρή σκλαβιά του νοητού Φαραώ,στην ελευθερία της γης της επαγγελίας.
Σωσμός από τα κατώτατα της γης . Λύτρωση από τις αιώνιες αλυσίδες,από τα δεσμά του παμφάγου θανάτου.
Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί , Ιερότατο Πάσχα Κυρίου , καινόν άμωμον, τερπνόν! Απ τον θάνατο στη ζωή ! Από την γη στον Ουρανό ! Χριστός ο Θεός, ημάς διεβίβασεν επινίκιον άδοντας !
Όσοι χθες συμπορεύθησαν στο Εκούσιον Πάθος με εκούσιο πόθο , όσοι συνετάφησαν αφού πρώτα συσταυρώθηκαν,σήμερα συνεγείρονται και γίνονται Θεόπτες,ζουν στο απρόσιτο Φως το Αναστάσιμο. Θα δουν τον Χριστόν Εξαστράπτοντα , γλυκά να τους λέει το Χαίρετε !
Θα αισθανθούν την καθολική τούτη χαρά,να απλώνεται παντού,στα εν Χριστώ έμψυχα και σε όλα ανεξαιρέτως τα άψυχα και άλογα.Ουρανός και γη ευφραίνονται !Ορατός και αόρατος κόσμος συνεορτάζει ! Μια η αιτία !
Η μοναδική τούτης της ευφροσύνης , τούτης της πίστης , της μόνης αληθινής και αιώνιας : Χριστός γαρ εγήγερται! Μεθύσι νέο , καινό , σαν το πιοτό που έσταξε από της αφθαρσίας την πηγή , το κενό μνημείο του Αναστημένου Ναζαρηνού , που παντοδύναμος ηγέρθη ! Του θανάτου η νέκρωση . Του Άδη η καθαίρεση !
Ολόχαροι υμνούμε τον Αίτιον ! Τον μόνον Ευλογητόν των Πατέρων , Θεόν και Υπερένδοξον ! Εορτών Εορτή και πανήγυρις πανηγύρεων ! Και μια υπόσχεση άγκυρα ελπίδας, στον Ουρανό ριγμένη. Μέχρι τερμάτων αιώνων Χριστέ , μας υποσχέθηκες να είσαι σιμά μας !
Όλα αυτά τα παραπάνω θα μπορούσαν και να παραλειφθούν . Γιατί θα μπορούσαν να τα εκφράσουν στον υπέρτατο βαθμό τα έκθαμβα και αθώα παιδικά μάτια ενός λαμπαδηφόρου παραστάτη , στο Αναστάσιμο Ευαγγέλιο του Μάρκου,στο λυτρωτικό εωθινό άγγελμα του εν δεξιοίς καθημένου Αγγέλου !
Θα μπορούσαν να τα εκφράσουν στον υπέρτατο βαθμό , δυο μάτια -βρυσούλες που δεν σταματούν να αναβλύζουν ανείπωτη αναστάσιμη χαρά , από μια πολυβασανισμένη Γραία , της ζωής δουλέυτρα , κυρτωμένη με το τσεμπέρι , που δεν έμαθε ποτέ της γράμματα και ποτέ της δεν νόησε ούτε μια λέξη, από τους τεραστίας Θεολογικής αξίας και ποιητικής αίγλης κανόνες της Αναστάσεως .
Θα μπορούσε να τα εκφράσει στον υπέρτατο βαθμό ένας απλοϊκός καλόγερος λίγο πριν τα στερνά του στο περιβόλι της Κυράς , όταν το βράδυ της Αναστάσεως θα λάβει το παράγγελμα : Σύρε να πεις Χριστός Ανέστη , στους πατέρες στο κοιμητήρι !
Και αυτός θα πάρει το φανάρι , που καίει το ανέσπερο Φως και θα πάει στο κοιμητήρι . Θα ανοίξει την πόρτα στης μνήμης την ιερή την κρύπτη και θα τους πεί :
Χριστός Ανέστη αδέλφια μου ! Και κείνοι θα του απαντήσουν : Αληθώς Ανέστη!
Όπως κάποτε συνέβη στην Μονή του Οσίου Παύλου στο Όρος , με τον αξέχαστο γέρο Θωμά ! Έτσι και εμείς σκεφτήκαμε μέσα σε τούτο το Πεντηκοστάρι να πάρουμε το ακοίμητο Φως το Αναστάσιμο και να επισκεφθούμε ένα αλλιώτικο κοιμητήρι . Ενός Γέροντα που φύλαξε την Ιεροσύνη ακίβδηλον κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο .
Δεν θα του πούμε τίποτα άλλο από το πιο μεστό και αυτόφωτο μήνυμα τούτου του μάταιου κόσμου ! Εκεί στον Ναϊσκο της Αναστάσεως του Χριστού μας , κάτω απ το καθολικό του Μοναστηριού του Ακαθίστου , στης Αργολίδας το αγνάντι , αναπαύεται το σώμα ενός ευλογημένου και ακούραστου εργάτη του Κυρίου μας.
Και αυτός συμπορεύθηκε,συσταυρώθηκε και συναναστήθηκε . Σήμερα ζει μέσα στο ανέσπερο Φως, συμπροσδοκώντας μαζί μας την Ζωή του μέλλοντος Αιώνο ! Χριστός Ανέστη Σεβασμιώτατε ! Πάτερ Ιάκωβε πρέσβευε τω Αναστάντι,υπέρ ημών των συναμαρτωλών !
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από σειρά εκπομπών με τίτλο : Σύρε να πεις Χριστός Ανέστη , αφιερωμένων στην μνήμη του Μακαριστού Μητροπολίτου Αργολίδος Ιακώβου του Β΄.
πηγή
