«Δὲν εἶναι Ἅγιο Φῶς» μᾶς εἶπαν•«παραμύθια γιὰ τοὺς ἀφελεῖς» ἀποφάνθησαν •
«ἀπάτη μὲ σκοπὸ τὸ κέρδος» ὑποστήριξαν.
«Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός,καὶ δοξάσατε Χριστόν, τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν»
Μὰ γιατί τότε ὅλη μᾶς ἡ ὕπαρξη σκιρτᾶ στὸ κάλεσμα τοῦ ὕμνου;
Μὰ γιατί συνωστιζόμαστε ἐκεῖ μπροστὰ στὴν πύλη τὴν ὡραία, γιὰ νὰ ἀνάψουμε λαμπάδες;
Μὰ γιατί χαιρόμαστε σὰν τὰ παιδιά,μὲ τὸ παιχνίδι τοῦ ἀνεβοκατεβάσματος τοῦ κεριοῦ μας, σὲ κάθε «Χριστὸς Ἀνέστη»;
Μὰ γιατί ἀγωνιοῦμε νὰ μὴ σβήσει ἡ φλόγα κατὰ τὴ μεταφορά της καὶ γιατί ζωγραφίζουμε σταυροὺς φωτιᾶς στὶς εἰσόδους καὶ τὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν μας;
Μὰ γιατί μὲς στὶς πολλές μας ἔγνοιες προσθέτουμε κι αὐτὴ τοῦ καντηλιοῦ,
ποὺ θέλουμε νὰ μείνει ἀναμμένο,ὅσο πιὸτερο μποροῦμε;
Μὰ επειδή, Ἅγιο εἶναι τοῦτο τὸ Φῶς,ποὺ λαμβάνουμε τὸ βράδυ τῆς Ἀνάστασης,
τὸ Φῶς ἐκεῖνο τοῦ Παναγίου Τάφου,τὸ Φῶς αὐτὸ τῆς Ἁγίας Τραπέζης τῆς ἐνορίας μας•
ὄχι γιατὶ κάμερες τὸ κατέγραψαν,καὶ ὄργανα τὸ μέτρησαν,καὶ πειράματα τὸ ἀπέδειξαν,
ἀλλὰ γιατὶ τὸ μαρτυρᾶ ἡ ψυχή μας•ἐκείνη, ποὺ εἶναι ἱκανὴ νὰ γνωρίζει τὸ ἱερό, τὸ ἅγιο καὶ τὸ θαῦμα.
Χριστός Ἀνέστη
π.Μιλτιάδης Ζέρβας
