Χριστὸς Ἀνέστη! Τέτρωται Ἅδης. ∆ιὰ θανάτου τὸ θνητὸν καὶ διὰ ταφῆς τὸ φθαρτὸν μετέβαλεν ὁ Θεός, ἀπαθανατίσας τὸ πρόσλημμα τῆς σαρκὸς Αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ τὸ ἐχέγγυον τῆς Ἀναστάσεως ἡμῶν.
Χριστὸς Ἀνέστη, συναναστήσας παγγενῆ τὸν Ἀδάμ, ὡς εἰκονίζεται ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ εἰκόνι τῆς Ἀναστάσεως. Τοὺς ἐχθροὺς πατάξας ἐν Σταυρῷ, ρωμαλεότητι τοῦ κρείττονος. Ὡδοποίησε πάσῃ σαρκὶ τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν.
Χριστός Ἀνέστη! Μή κλαίετε. Ἀναστήσονται οἱ νεκροί, οἱ ἐν τοῖς μνημείοις.
Χριστὸς Ἀνέστη! Τοῦτο εἶναι τὸ ἀρραγές θεμέλιον τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς αἰσιοδοξίας. Μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ ὅλα ὅσα συμβαίνουν εἰς τὸν κόσμον ἔχουν λάβει ἄλλην διάστασιν, διά τοῦτο πᾶσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται καί χαίρει.
Ναί! Ὑπάρχει ἀνάστασις διὰ τάς θλίψεις καί τάς ἀσθενείας, διὰ τὰ δεινὰ καὶ τάς ἀδικίας, διὰ τάς στερήσεις καὶ τάς κρίσεις, δι’ ὅσους εὑρίσκονται ἐν ποικίλοις μνήμασι, ἀφοῦ πάντες οἱ θανάτου κέντρῳ πληγέντες, ἀναστάσεως ἐλπίσι ζωογονοῦνται.
