Ωφέλημα Ψυχής

Μια φορά και έναν καιρό πατερας και γιος ήθελαν να κινήσουν για την πόλη για να ψωνίσουν τα απαραίτητα. Πήραν λοιπόν μαζί τους και τον γαϊδαράκο τους για να τους βοηθήσει στο κουβάλημα και κίνησαν για την πολιτεία.

Ο Χριστός επέτρεψε τη λύση του Γάμου μόνο για την περίπτωση της μοιχείας, όταν δηλαδή το "έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" έχει καταλυθεί εκ των πραγμάτων, εξηγώντας παράλληλα ότι αυτό δεν έγινε έτσι από τον Θεό, αλλά παραχωρήθηκε εξ αιτίας της μεταπτωτικής "σκληροκαρδίας" των ανθρώπων.

Μια φορά ήρθε στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είχε προβλήματα με την γυναίκα του. Πήγαιναν για χωρισμό. Δεν ήθελε να δη ο ένας τον άλλον. Ήσαν και οι δύο δάσκαλοι, είχαν και δύο παιδάκια. Δεν έτρωγαν ποτέ στο σπίτι.

Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της παραμονής.

Να σας πω ένα-δυο περιστατικά για να μη σας πολυκουράζω κιόλας με θεωρίες• για να δείτε πώς οι απλοί άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινότητά τους αυτή την εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού.

Γι’ αυτό εξομολογούμαστε πολλές φορές. Γιατί πολλές φορές κάνουμε τα ίδια λάθη. Είναι εκείνο που λέει ο άγιος εκεί στο Γεροντικό: Πάτερ κάνω τα ίδια πράγματα, τα είπα μια φορά, τα ξαναέκανα. Τα ξαναείπα, τα ξαναέκανα.

Κάποιος μοναχός δεχόταν ενοχλήσεις από τον δαίμονα της βλασφημίας. σηκώθηκε, λοιπόν, και πήγε στον αββά Ποιμένα, θέλοντας να του εξομολογηθεί το λογισμό του, μα γύρισε πάλι στο κελλί του δίχως να ’πει τίποτε στον Γέροντα.  

Ένας γιατρός μπαίνει βιαστικός στο νοσοκομείο αφού τον κάλεσαν για μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Απάντησε το συντομότερο δυνατό, άλλαξε ρούχα και πήγε κατευθείαν στην αίθουσα του χειρουργείου.

Όπως δεν θα μπορέσουμε να δικαιολογηθούμε για τα προσωπικά μας αμαρτήματα, το ίδιο και γι’ αυτά των παιδιών μας. Και είναι λογικό. Γιατί αν η κακία ήταν έμφυτη, θα υπήρχε δικαιολογία. Είναι γνωστό, όμως, ότι με τη θέλησή μας ακολουθούμε είτε τον δρόμο της αμαρτίας είτε τον δρόμο της αρετής.

Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του· και αν πράξεις έτσι, νικάει η ομορφιά του προσώπου σου, αυτό που δίνεις, στην καρδία του...

Κάποτε, βρέθηκα για δουλειά έξω στην Θεσσαλονίκη. Πήγα σε ένα εστιατόριο να φάω. Έκανα την προσευχή μου και κάθισα να φάω. Παραδίπλα ήταν μία παρέα. Μου λέει κάποιος λαϊκός:

Κάποτε πολύ παλιά σε ένα μοναστήρι στο Όρος, πριν ακόμα η ανθρωπότητα μάθει τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, ήταν μία μικρή αδελφότητα νέων κατά βάσει μοναχών με τον Γέροντα τους, ο οποίος ήταν και αυτός σχετικά νέος.

Η αρρώστια μας είναι σταλμένη από τον Θεό και αποβλέπει στην πνευματική μας ωφέλεια, στον εξαγνισμό μας, στη σωτηρία μας.

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έβλεπε την ώρα που άρχιζε η προσκομιδή, απ τή σκεπή απάνω της Εκκλησίας, να πετάνε λευκοφόρα παλληκάρια, Άγγελοι Κυρίου.

Πηγαίνοντας μια Κυριακή στην Εκκλησία της σκήτης ο Αββάς Μακάριος, πού είχε χάρισμα από τον Θεό να διακρίνει με τα μάτια της ψυχής, όσα οι άλλοι δεν έβλεπαν με τα σωματικά τους μάτια....

Ποίος είναι ό «χρυσούς κανών». Μορφωμένος άνθρωπος ό κ. Σταύρος. Με πτυχίο πανεπιστημίου και ξένες γλώσσες και πείρα ζωής. Δυσκολευόταν, όμως, στα πνευματικά. Δεν μπορούσε να καταλάβει και τα πιο απλά πράγματα. Όλα τα εξέταζε και τα πλησίαζε με αυστηρότητα.

Απόσπασμα από το άρθρο-Το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων στην ερμηνευτική παράδοση της Εκκλησίας Επιμέλεια:πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου Ο πρώτος συστηματικός ερμηνευτής του θαύματος...

Κάποτε στό Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός πού διέμενε στίς Καρυές. Έπινε καθημερινά καί μεθούσε καί γινόταν αιτία νά σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.  

"Ήρθε μια μητέρα τις προάλλες και μου είπε : "Γιατί το κάνει αυτό ο Θεός ; Γιατί δεν δίνει δουλειά στο παιδί μου ;", λες και το παιδί της είναι το μόνο που δεν έχει δουλειά.

Ο Ιωσήφ ο μνηστήρας της Μαρίας, του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει, του είχε ήδη αφήσει 7 παιδιά, 4 αγόρια και 3 κορίτσια. Τα αδέλφια λοιπόν αυτά είναι: Ιάκωβος, Ιωσής, Ιούδας, Σίμων, Εσθήρ, Μάρθα, Σαλώμη.