Ψυχοσάββατο.
Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται - «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής).
Ασ’ το γι’ αύριο!…
Ο διάβολος κάποτε κάλεσε όλους τους δαίμονες και ζήτησε από τον καθένα να του προτείνει ένα σχέδιο που θα είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικό για τους ανθρώπους.
Οι πέντε αιτίες που ο Θεός παραχωρεί τον πειρασμό στην ζωή...
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους:
Πρώτη αιτία, είναι...
Ὁ Ἐγωισμός.
Μᾶς λέγουν οἱ πατέρες τῆς ἐκκλησίας ὅτι ρίζα κάθε ἁμαρτίας εἶναι o ἐγωϊσμός. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος o Διάλογος τήν ὀνομάζει βασίλισσα ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν.
Γάμος, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
▪Γιατί περιεργάζεσαι ξένα κάλλη; Γιατί περιεργάζεσαι ερωτικά πρόσωπο που δεν είναι δικό σου; Γιατί οδηγείσαι προς το γκρεμό; Γιατί βάζεις τον εαυτό σου μέσα σε δίχτυα αιχμαλωσίας;
Λίγη πίστη, περισσότερη στεναχώρια. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.
Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι ή στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι ή απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.
Τι είναι τα πάθη και πως αρρωσταίνουν την ψυχή μας;
Πάθος είναι η παρά φύσιν (μη φυσιολογική) κίνηση της ψυχής ή προς παράλογη αγάπη ή άκριτο μίσος ή για κάποιον (άνθρωπο) ή για κάποιο από τα αισθητά (πράγματα).
H Χριστιανική Οικογένεια, ο θεμελιώδης λίθος, το κύτταρο της Ελληνικής Κοινωνίας.
Η ιστορία δείχνει πως κάθε λαός της γης, αγωνίζεται για να χτίσει ένα ζωντανό κοινωνικό οικοδόμημα, συχνά χωρίς συγκεκριμένο προγραμματισμό και σχέδιο, δυστυχώς.
Η αμέλεια, ο ακοίμητος κίνδυνος του πιστού.
Η αμέλεια μοιάζει με ανομβρία, που δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτε. Η κενοδοξία βλάπτει όσους έχουν καρπό, όσους έχουν προχωρήσει, ενώ η αμέλεια ζημιώνει όλους.
Αυτός να μου ζητήσει πρώτος συγγνώμη.
- … Μα δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος. Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος. Αυτός έφταιξε και όχι εγώ. Κι έπειτα αυτός είναι μικρότερος και εγώ μεγαλύτερος.
Πρέπει να φιλάμε το χέρι του παπά;
Δος μου το χέρι σου. Δεν φιλάω το δικό σου χέρι, πάτερ. Την ιερωσύνη σου προσκυνώ, που είναι πιο μεγάλη και από μένα και από σένα!
Πώς σώθηκε ένας απελπισμένος.
Την εποχή που ζούσε ο παπα-Κοδράτος στην Ι.Μ. Καρακάλλου επεσκέφθη το Άγιον Όρος ένας λαϊκός προσκυνητής που ήθελε να εξομολογηθεί τις μεγάλες του αμαρτίες. Πήγε στις Καρυές, στον π.Αβέρκιο που έφτιαχνε κομπολόγια, και ζητούσε επίμονα εξομολόγο.
Έμμηνος Ρύσις και Εκκλησία.
Έμμηνος Ρύσις και Εκκλησία. Μπορούν οι γυναίκες κατά την διάρκεια της να μπαίνουν στον ναό, να προσκυνούν τις εικόνες, να παίρνουν αντίδωρο, να μετέχουν στη θεία λατρεία, να εξομολογούνται και να Κοινωνούν;
Η αξία μιας καλής πράξης την ημέρα.
Ήταν καλοκαίρι του 1988. Έκανα με τα πόδια μόνος την διαδρομή Δάφνη-Καρυές-Σταυρονικήτα-Ιβήρων-Φιλοθέου-Λαύρα-Κερασιά-Αγία Άννα. Στον δρόμο από την Λαύρα στην Κερασιά, λίγο έξω από την Κερασιά συνάντησα ένα γεροντάκι που έσκαβε στον κήπο του.
Πώς να περάσεις τη νύχτα σου…
Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή: επειδή παρέμεινες ζωντανός, κι ακόμη για τις πνευματικές και σωματικές σου δυνάμεις, για την υγεία σου....
Το ήθος της αφάνειας και το πάθος της αναγνώρισης.
Είναι γεγονός πώς ό άνθρωπος έχει ανάγκη από την άναγνώριση των πράξεων του και την εκτίμηση της διακονίας του. Καί μέχρις ενός σημείου αυτό δεν είναι κακό. Ή επιβράβευση ενισχύει την αυτοπεποίθηση, ενθαρρύνει την πρόοδο και συμβάλλει στην ψυχολογική ωριμότητα του ατόμου.
Όταν σε συκοφαντούν…
Στην άκρη μίας λίμνης είχαν κατέβει μερικά περιστέρια. Λίγο πιο πέρα, αναπηδούσαν έξω από το νερό, παίζοντας, ένα - δύο βατράχια... Καί ένα παιδάκι έριξε κατά κει μία πέτρα.
Ξεμάτιασμα από λαικούς δεν επιτρέπεται.
Όσοι έχουν βαριές αμαρτίες ανεξομολόγητες και «ματιάζουν» και «ματιάζονται». Η Εκκλησία μας δέχεται την βασκανία. Δηλαδή την επέμβαση του πονηρού πνεύματος και τη θεωρεί έργο του διαβόλου.
Πῶς πολεμεῖται ἡ ἀπόγνωση;
Ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος τοῦ πιστοῦ εἶναι ἡ ἀπόγνωση καί ἡ ἀποθάρρυνση, πού κυριαρχεῖ στό πνεῦμα του, ὅταν διαπιστώνει ὅτι ἐνίοτε ἤ συχνά ὑποκύπτει στά πάθη, ζεῖ ἁμαρτάνοντας καί ἀδυνατεῖ ν' ἀντισταθεῖ στούς πειρασμούς.
Πως η προσευχή χωρίζει τον νου από τους λογισμούς.
Οι λογισμοί, είναι σκέψεις για τα πράγματα· από τα πράγματα, άλλα είναι αισθητά και άλλα νοητά. Σε αυτά ο νους διατρίβει, περιφέροντας τα νοήματα τους· η χάρη της προσευχής φέρνει τον νου κοντά στον Θεό· και αυτό χωρίζει από όλους τους λογισμούς.