Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. (Κύριε ελέησον)
Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του δούλου του Θεού (δείνος) αφέσεως των αμαρτιών και συγχωρήσεως των εκουσίων και ακουσίων αυτού πλημμελημάτων, του Κυρίου δεηθώμεν.
Όπως Κύριος ο Θεός δωρήσηται αυτώ άφεσιν των αμαρτιών και καιρόν μετανοίας, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του ρυσθήναι αυτόν τε και ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.
ΕΥΧΗ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ
Κύριε, ο Θεός ημών, ο τω Πέτρω και τη πόρνη δια δακρύων άφεσιν αμαρτιών δωρησάμενος, και τον τελώνην τα ίδια επιγνόντα πταίσματα δικαιώσας, πρόσδεξαι την εξομολόγησιν του δούλου σου (δείνος) και ει τι επλημμέλησεν εκούσιον ή ακούσιον αμάρτημα, εν λόγω ή έργω ή κατά διάνοιαν, ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον· συ γαρ ει ο μόνος εξουσίαν έχων αφιέναι αμαρτίας, και σοί σην δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν, και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Η χάρις του παναγίου Πνεύματος δια της εμής ελαχιστότητος, έχει σε λελυμένον και συγκεχωρημένον.
Υ.Σ. Αντίθετα από τους ισχυρισμούς τών εχθρών τής εξομολόγησης, που ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνατόν να συγχωρεί αμαρτίες ένας άνθρωπος, η ίδια η ακολουθία της εξομολόγησης εξηγεί χαρακτηριστικά, για το πώς η Θεία Χάρις συγχωρεί, και όχι ο ιερέας, ο οποίος είναι απλώς ένα όργανο αυτής της συγχώρησης.
