Πραγματικά η Παναγία μας χαίρεται όταν την επικαλούμαστε αλλά κυρίως όταν την δοξάζουμε…
Μου είχε επί κάποτε μια γερόντισσα: Παιδί μου η Παράκληση στην Παναγία είναι ζητιανιά ενώ οι Χαιρετισμοί είναι η δόξα της.
Έτσι λοιπόν κι εμείς ας την δοξάζουμε.!! Όχι τώρα μόνο που είναι οι Άγιες ημέρες της Αλλά όλο τον χρόνο. Και για να δοξάζουμε την Παναγία δεν αρκούν μόνο οι Ύμνοι αλλά θα πρέπει όλη μας η ζωή να είναι ένας Ύμνος προς τον Θεό μέσω των πράξεων μας. Ένας Θεάρεστος λοιπόν ύμνος αυτός !!!
Θα μπορούμε να τον ακούμε σε όλους τους Ναούς κατά τη διάρκεια της Μεγάλης και Αγίας Τεσσαρακοστής του Πάσχα, κάθε Παρασκευή στο τέλος των Χαιρετισμών της Θεοτόκου…
”Την ωραιότητα της παρθενίας Σου, και το υπέρλαμπρο το της αγνείας Σου, ο Γαβριήλ καταπλαγείς εβόα Σοι, Θεοτόκε: “Ποιόν Σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον; Τι δε ονομάσω Σε; Απορώ και εξίσταμαι διό, ως προσετάγην, βοώ Σοι:Χαίρε, η Κεχαριτωμένη”
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ”Θεοτόκε, ο Γαβριήλ, επειδή έμεινε έκπληκτος από την Ωραιότητα της παρθενίας Σου, κι από την υπερβολική λάμψη της αγνότητάς Σου, Σου φώναξε δυνατά: “Ποιον ύμνο αντάξιο να Σου προσφέρω; Πως να Σε ονομάσω; Βρίσκομαι σε αμηχανία και μένω εκστατικός μπροστά Σου. Γι’αυτό Σου φωνάζω, όπως με διέταξε ο Θεός: Χαίρε Συ, που έχεις όλες τις Χάρες”
Ας ενώσουμε τις φωνές μας δυνατά και πιο καρδιακά για να τιμήσουμε, να δοξάσουμε και να μεγαλύνουμε την Υπεραγία Θεοτόκο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης όπου ακούγονται αυτοί οι ύμνοι.
