Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού!
Το όνομα Σου προσκυνούν άγγελοι και άνθρωποι.
Το όνομα Σου τρέμουν οι δυνάμεις του Άδου.
Το όνομα Σου είναι έμπιστο όπλο προς εκδίωξη των εχθρών.
Το όνομα Σου καταφλέγει αμαρτίες και πάθη.
Το όνομα Σου παρέχει δύναμη στους αγώνες, επανασυγκροτεί τον διασκορπισμένο νου στην ακεραιότητα του και τον πλουτίζει με αρετές προς εκπλήρωση των εντολών Σου.
Το όνομα Σου επιτελεί θαύματα και μας ενώνει μαζί Σου, χαρίζει ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω και στην αιώνια ζωή τη Βασιλεία των Ουρανών.
Χάριν αυτού εγώ, ο ανάξιος δούλος Σου, σε ικετεύω: αποδίωξε από εμάς την πνευματική άγνοια, φώτισε με την επίγνωση της θεϊκής Αληθείας και δίδαξε μας απλανώς εν ταπεινώσει, μετά προσοχής, με αίσθημα μετανοίας και συντριβής με τα χείλη, τον νου και την καρδιά κατά τη μοναχική υπόσχεση να κάνουμε αδιαλείπτως την προσευχή αυτή.
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό/ή».
Διότι Συ είπες, Κύριε, με τα Άχραντα χείλη Σου: «ό,τι αν αιτήσητε εν τω ονόματι μου, τούτο ποιήσω».
Ούτως, πρεσβείαις της Μητρός Σου (απαριθμούμε όσους αγίους επιθυμούμε) και όλων των οσίων Πατέρων μας εν τω ονόματι Σου ζητώ την ευχή του Παναγίου και Παντοδυνάμου Ονόματος Σου: επάκουσόν μου, Συ, που υποσχέθηκες να ακούς όλους, όσους σε επικαλούνται εν αληθεία. Διότι είναι δικό Σου το να ελεείς και να σώζεις και να χαρίζεις την ευχή στον ευχόμενο προς δική Σου δόξα, συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι. Αμήν.
Συντεταγμένη από τους γέροντες της ερήμου της Όπτινα
πατήρ Ιωάννης της Μονής των Σπηλαίων Πσκωφ