Απέχει μόλις 15 χιλιόμετρα από την Πάτρα, όμως φτάνοντας σε αυτήν, νιώθεις σαν να έχεις κάνει ένα απέραντο ταξίδι στον χρόνο, μένοντας στην πρωτόγονη φύση του ανθρώπου, αυτή που σε φέρνει πιο κοντά με τον Θεό.
Η Ιερά Μονή Ομπλού είναι ένα μοναστήρι που έχει δύο στοιχεία αντίθετα μεταξύ τους τα οποία κάνουν αίσθηση στον επισκέπτη. Είναι ένα μοναστήρι που σου δίνει την δυνατότητα και το δικαίωμα πολλές φορές για να ξεφύγει από κάθε τι ανθρώπινο, να απομονωθείς, να ψάξεις να βρεις το δικό σου καταφύγιο για τη σωτηρία της ψυχής σου.
Από την άλλη βρίσκεται μια ανάσα από την Πάτρα, έχοντας εξοικειωθεί με τις σύγχρονες τεχνολογίες, διαθέτοντας ακόμα και σελίδα στο facebook, γεγονός που φανερώνει ότι αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας, συμμετέχοντας στους προβληματισμούς, στις ανησυχίες και γενικότερα στις προσπάθειες της Ιεράς Μητρόπολης και της τοπικής εκκλησίας.
Η Γλυκιά Παναγιά, ένας χαρακτηρισμός που παραπέμπει το όνομα της, το οποίο προέρχεται από την αλβανική λέξη “όμπιλε” (γλυκιά), ιδρύθηκε με βάση τις ιστορικές πηγές το 1315 από τον μοναχό Ιωακείμ και τους δύο μαθητές του που έκτισαν τα πρώτα της κελιά σε θέση όπου υπήρχε ήδη ένας μικρός ναός της Παναγίας.
Το όνομα της μικρής αυτής εκκλησίας από το οποίο προφανώς και πήρε την ονομασία της η μονή το έδωσαν αλβανόφωνοι πληθυσμοί (Αρβανίτες) που κατά διάφορα χρονικά διαστήματα είχαν περάσει από την περιοχή και είχα εγκατασταθεί, λίγο έξω από την Πάτρα.
Όπως γράφει ο ιστορικός Σ. Θωμόπουλος το εκκλησάκι ονομαζόταν «Ομπλίτ Παναγιά Κουκούρ», δηλαδή η «Γλυκειά Παναγιά του βουνού του κούκου», έτσι όπως λεγόταν αρχικά το βουνό αυτό έξω από την Πάτρα, πριν την μετονομασία του σε Ομπλό.
Η Ιερά Μονή Ομπλού στην μακρόχρονη ιστορία της έχει υποστεί αρκετές καταστροφές.
Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν το 1821 όταν είχε καεί ολοσχερώς από τους Τούρκους και είχε εγκαταλειφθεί για ορισμένα χρόνια, με τους μοναχούς να επιστρέφουν το 1828 και να την ανοικοδομούν. Το συγκρότημα περιβάλλεται από κτήρια κελιών και στο κέντρο της αυλής του βρίσκεται το καθολικό, που ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής.
Αρχικά, σύμφωνα με το religiousgreece, ήταν κατάγραφο με έξοχες τοιχογραφίες και διέθετε εξαίσια ξυλόγλυπτα που καταστράφηκαν το 1770. Η μονή διαθέτει πλούσια βιβλιοθήκη με παλαιά βιβλία και έγγραφα, και σημαντικά κειμήλια, λείψανα αγίων, και δύο όμορφες εικόνες της Παναγίας Βρεφοκρατούσας του 1730 και 1817.
Οι εικόνες του Χριστού και των Εισοδίων στο επιχρυσωμένο τέμπλο είναι αφιέρωμα των μοναχών της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου το 1839, ενώ η εικόνα της Ανάληψης είναι αφιέρωμα των κατοίκων της Πάτρας το 1849. H μονή σήμερα είναι ανδρική, εκεί ζουν και εργάζονται πνευματικά έξι πατέρες με Ηγούμενο τον αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Κωτσάκη.
Η Ιερά Μονή Ομπλού πανηγυρίζει στις 21 Νοεμβρίου.
(Το βίντεο είναι του Δημήτρη Λαμπρόπουλου και οι φωτογραφίες από το site της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών).
