Γιατί εμείς γιορτάζουμε τη στιγμή που “υψώνουμε το ανάστημά μας”, ενώ όλοι οι άλλοι λαοί, γιορτάζουν την απελευθέρωση τους, μετά το πέρας του πολέμου , αφού υπέδειξαν την “αδυναμία ” και την “υποταγή τους” .
Γιατί εμείς από αυτήν την στιγμή, είμαστε ήδη ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!!!!!
Γιορτάζουμε και στις δύο μεγάλες εθνικές επετείους, την έναρξη του πολέμου και όχι τη λήξη του, ή την απελευθέρωση γιατί:
●Ο Έλληνας δεν αισθάνεται δούλος, γιατί δεν υποδουλώθηκε ποτέ πραγματικά.
●Στα χρόνια της Ρωμαϊκής κατοχής, «ο κατακτημένος κατέκτησε τον κατακτητή με το πνεύμα του…»
●Στα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας, διατήρησε τη συνοχή του. Διατήρησε το ελληνικό του στίγμα ακόμα και τη στιγμή που δεν υπήρχε ούτε σπιθαμή γης ελληνικής. Έκανε πάνω από 100 άγνωστες απόπειρες επανάστασης και ξεσηκωμού.
●Μιλάει τη «μουσική γλώσσα, των Αγγέλων» την ίδια εδώ και χιλιάδες χρόνια, αυτήν που έγινε τροφός για όλες τις άλλες γλώσσες.
●Ο Έλληνας είναι ο Αμάραντος που «φυτρώνει μες στα δύσβατα, στις πέτρες, στα λιθάρια.»
●Είναι το «κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα που παίρνει χρώματα κι ανθεί και μίσχο και σαλεύει» από «της Δικαιοσύνης τον ήλιο τον Νοητό.»
●Ο Έλληνας δεν έχει υπάρχοντα. Η μόνη του περιουσία είναι η καρδιά του κι η ψυχή του η οποία ποτέ ανά τους αιώνες δεν κατέστη δυνατό να τιθασευθεί.
●«Όλα να του τα κάψεις, πέτρα στην πέτρα να μην του αφήσεις», δεν θα παραδοθεί.
●«Ένα αμπέλι, μια ελιά κι ένα καράβι» και ξαναφτιάχνει την Ελλάδα του.
●Έσκυψε, γονάτισε να μαζέψει δυνάμεις και περίμενε άλλοτε υπομονετικά άλλοτε ανυπόμονα «πότε θα κάνει ξαστεριά» για να «πεταχτεί από ‘ξαρχής να αντρειέψει και να θεριέψει». Κι ας είχε πάντα «το σουγιά στο κόκκαλο και το λουρί στο σβέρκο.»
●Δεν περιμένει τους «Βαρβάρους». Ξέρει καλά πως οι Βάρβαροι δεν είναι «λύσις».
●Ξέρει πως ακόμα κι αν είναι μόνο «ένα το χελιδόνι» και θα την πληρώσει πανάκριβα, η Άνοιξη θα έρθει. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
●Γιατί «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει.»
●Κι ο ήλιος θα γυρίσει κι ας «θέλει δουλειά πολλή» κι ας θέλει «νεκρούς χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς» κι ας «θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.»
●Δεν θα χειροκροτήσει ποτέ παγωμένος από φόβο επί ώρες, χαμογελώντας σε παράταξη, κι ούτε θα βάλει τα ψεύτικα κλάματα να στηθοδέρνεται, τάχα από συγκίνηση, μόλις δει στο μπαλκόνι τον Δυνάστη που του έκατσε μπάστακας.
●Δε θα παραδώσει τα όπλα του σε ένδειξη υποταγής στον πρώτο μοτοσικλετιστή του εχθρού που ήρθε να τα ζητήσει. «Έλα να τα πάρεις» θα του πει.
●Ο Έλληνας θα περιγελάσει τον εχθρό που τον πετσοκόβει. Δεν θα κωλώσει από το μέγεθος του αντιπάλου αλλά θα πολεμήσει «υπό σκιάν» κάτω από τα χιλιάδες εχθρικά βέλη αν χρειαστεί.
●Θα κοροϊδέψει όσο δεν παίρνει τη στολή του αδίστακτου Ντούτσε μ’ όλα της τα φτερά και τα πούπουλα, που του ήρθε «μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα μας να πάρει, βρε τον φουκαρά!!!!
●Γιατί «όταν ο Έλληνας αισθανθεί δυνατός, τότε γίνεται αδυσώπητος τιμωρός…»
●Κι η Ελληνίδα δε θα κρυφτεί ποτέ. Θα μπει μπροστά και θα δείξει το δρόμο: «Σέρνει τουφέκια στην ποδιά, φυσέκια στο ζωνάρι και το παιδί στην αγκαλιά και πρώτη από όλους πάει…»
●Θα γίνει λέαινα για να προστατεύσει ό,τι πολυτιμότερο έχει: «Γυναίκες Ηπειρώτισσες, ξαφνιάσματα της Φύσης, εχθρέ, γιατί δε ρώτησες ποιον πας να κατακτήσεις;»
●«Μην καταδέχεσαι να ρωτήσεις:
Νικήσαμε; Νικηθήκαμε; Πολέμα!»
Και πολεμάει. Ενάντια σε όσα τον πνίγουν ο Έλληνας πολεμάει γιαυτό και φωνάζει «ΑΕΡΑΑΑΑΑ»
●Για μας τους Έλληνες, η στιγμή που μπαίνουμε στο μυστηριακό εκείνο ταξίδι κι αποφασίζουμε να πούμε ΟΧΙ, είναι και η στιγμή που καθορίζει το τέλος.
●Ο πόλεμος και η έκβασή του δεν τον νοιάζουν πραγματικά γιατί μέσα του είναι ήδη νικητής. Είναι ελεύθερος.
●●Είναι εκείνη η μαγική στιγμή που ορθώνεις το ανάστημά σου και δε σε νοιάζει αν ο εχθρός είναι χίλιες φορές μεγαλύτερος από σένα κι αν τα βέλη του μπορούν να σκεπάσουν τον ήλιο, αλλά παίρνεις την απόφαση ότι ή θα ζήσεις ελεύθερος ή «θα δειπνήσεις παρέα με τους συμπολεμιστές σου στον Άδη.»
●●Ο Έλληνας κοιτάει τον άλλον ευθεία στα μάτια με αυτό το βλέμμα που παγώνει!!!!
“Να πείτε στην Μάνα μου , ότι όλες οι Σφαίρες ήταν στο Στήθος, καμμιά στην Πλάτη”……
Ζήτω το Ελληνικό Έθνος!!!
Πόση συγκίνηση και δέος!!!!
28η Οκτωβρίου: Ημέρα εθνικής μνήμης και τιμής των ενδόξων ηρώων του Ελληνικού Έθνους!!!! Ημέρα μνήμης και εθνικής υπερηφάνειας!!!
Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του”
