Ἐμεῖς θ’ ἀναστήσουμε μία πατρίδα πού κεφάλι θάχη τό Χριστό. Κι ὄχι ἀνθρώπους” Του Νικολάου Μαρούδα

Σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου του 1843, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης περνάει στο πάνθεο των Αθανάτων σε ηλικία 73 ετών. Δυστυχώς η Ελλάδα και οι Έλληνες αποχαιρέτησαν έναν αληθινό Στρατηγό .

Η ιστορία της Ελλάδας επισφραγίστηκε από την ελευθερία που σαν κληρονομιά μας παρέδωσαν οι τότε ήρωες.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, για την ιστορία, ήταν ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της ελληνικής επανάστασης του 1821 μιας και ήταν ο ο στρατηγός που διακατείχε σε αυτή την δύσκολη περίοδο αρκετές νίκες χάρη στην στρατηγική του ιδιοφυΐα όπως πχ η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), καθώς και η μάχη των Δερβενακίων (26 – 28 Ιουλίου 1822).

Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι ο Κολοκοτρώνης είχε ένα όνειρο όπως αναφέρει και ο ίδιος << Ἐμεῖς θ’ ἀναστήσουμε μία πατρίδα πού κεφάλι θάχη τό Χριστό. Κι ὄχι ἀνθρώπους”>> Ο Θεός για τον Κολοκοτρώνη και φυσικά για τους ήρωες εκείνη την εποχή αποτελούσε πηγή δύναμης και εμπιστοσύνης.

Σε σχέση με σήμερα που ο Θεός αποτελεί κάτι το δεδομένο όπως και η ίδια μας η ελευθερία. Δεδομένο ότι θα είμαστε ελεύθεροι επειδή πριν ακριβώς από 200 χρονιά κάποιοι Έλληνες πότισαν το χώμα με το αίμα τους αφιερώνοντας μια ζωή ολόκληρη για την ελευθερία μας.

Ο γέρος του Μοριά έκλεισε τα μάτια του έχοντας υλοποιήσει την επιθυμία του να δει την Ελλάδα ελεύθερη έτσι όπως της αρμόζει. Το ερώτημα είναι εμείς κατα πόσο είμαστε έτοιμοι να διατηρήσουμε αυτή την ελευθερία που μας παρέδωσαν;