Τί εἶναι ἡ Πατρίδα μας;
Μὴν εἶν’ οἱ κάμποι΄;
Μὴν εἶναι τ’ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;
Μὴν εἶν’ ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;
Μὴν εἶναι τ’ ἄστρα της τὰ φωτεινά;
Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι
καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά;
κάθε νησάκι της, ποὺ ἀχνὰ προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Ὅλα Πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα,
καὶ κάτι πού ᾽χομε μέσ’ στὴν καρδιά,
ποὺ λάμπει ἀθώρητο, σὰν ἥλιου ἀχτῖνα
καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρός, παιδιά!
Ἰωάννης Πολέμης