“Εκφράζω ταπεινώς τον φόβον ότι εις το κορυφαίον τούτο και υπέρτατον ζήτημα ηστοχήσαμεν και παρεκκλίναμεν της κανονικής και παραδοσιακής οδού μη θέσαντες κατα-κοκκίνην γραμμήν, αλλ’ υποχωρήσαντες εις τας φορτικάς πιέσεις και απαιτήσεις – τας και εκνόμους και αντισυνταγματικάς- της κρατούσης Πολιτείας, όσον αφορά εις τα θέματα της Θείας Λατρείας”.
“Ομολογουμένως, η άνευ εμπεριστατωμένης μελέτης και εξετάσεως της προτάσεως τελέσεως της Ιεράς Παννυχίδος (ώρα 8.10 μ.μ. του Μεγάλου Σαββάτου) και της τελετής της Αναστάσεως (ώρα 9 μ.μ.), και μετ’ αυτήν της άνευ Όρθρου τελέσεως της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας μέχρι της 10ης μ.μ., ότε επαύετο η κυκλοφορία, βάσει της ισχυούσης Κ.Υ.Α., προεξένησε μέγαν σάλον εντός του Χριστεπωνύμου Πληρώματος και του Ορθοδόξου Ιερού Κλήρου (σύγχυσιν, ταραχήν, αντεγκλήσεις και γενικώς αναστάτωσιν). Ήτο δυστυχώς, κάτι το καινοφανές, καινοτόμον, αντιπαραδοσιακόν, αντικανονικόν και αντιθεολογικόν”.
Η συνέχεια στο άρθρο Κυθήρων Σεραφείμ στην ΔΙΣ: Άδικο οι Κληρικοί να υφίστανται και εκ των έσω διωγμούς
