«Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» λέει μια παροιμία των ενδόξων προγόνων μας. Τώρα που ο κ.κ. Αμβρόσιος βρέθηκε να μην είναι συμμορφούμενος με τον κώδικα ηθικής των media βρήκαν αφορμή να κανιβαλήσουν τα κοράκια.
Αρχιερείς, ιερείς μέχρι διάκονος βρέθηκαν σύσσωμοι απέναντι του, να τον πυροβολούν με σκοπό την ολιγόωρη προβολή τους. Αξιοποίησαν μάλιστα και θεολογικά τεκμηριωμένο λόγο για να είναι η λάσπη τους αποτελεσματικότερη.
Επικαλέστηκαν τον Θεόν της Αγάπης, την στιγμή που οι ίδιοι δεν έχουν ίχνος αγάπης στις ψυχές τους. Μέχρι και το «σκάσε» ήρθε να τεθεί ως το μόνο εναπομείναν όπλο στη αθυροστομία τους.
Μηδένισαν τη πολυετή προσφορά ενός Ιεράρχη που με σπάνιο ήθος για τις μέρες μας διαποιμαίνει δεκαετίες τώρα την Θεόσωστη Μητρόπολη του υποδειγματικά.
Απαξίωσαν τον διαχρονικό και τεκμηριωμένο του λόγο στηρίζοντας την επιχειρηματολογία τους στο λαϊκιστικό συναίσθημα. Όμως οι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι της εκκλησίας, ενδομύχως παραδέχονται και προβληματίζονται με τα λόγια του κ.κ. Αμβρισίου.
Και ποιος δεν αναρωτιέται αν και κατά πόσον η ηθική μας κρίση ευθύνεται για τη σειρά των ζοφερών γεγονότων που τραυματίζουν την Ελλάδα μας τον τελευταίο καιρό ;
Έπειτα με δεδομένο ότι «ο Θεός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» βλέπουμε ότι κατά καιρούς επέτρεψε την τιμωρία των αμαρτωλών στο πλαίσιο της παιδαγωγικής και του συνετισμού. Τα Σόδομα και τα Γόμορα εξαφανίστηκαν από προσώπου Γης καθώς η σήψη ήταν ανείπωτη.
Καθαρτήριο σκοπό είχε και ο κατακλυσμός και η διάσωση του ανθρώπινου γένους και του ζωϊκού βασιλείου από τον Νώε. Κάθε φορά που πλεονάζει η αμαρτία έρχεται το σχέδιο του Θεού να εκδηλωθεί και να δημιουργήσει συνθήκες ώστε να υπερπερισσεύσει η Χάρη του Θεού.
Μέσα από τις υβριστικές μας συμπεριφορές επέρχεται η Νέμεσις η οποία θα επαναφέρει την τάξη.
Σε μια δημοκρατική κοινωνία κάθε φωνή που δεν αρέσει στα ώτα των κρατούντων χαρακτηρίζεται φασιστική. Η αντίφαση είναι μεγάλη. Αν η δημοκρατία κλονίζεται τόσο εύκολα τότε ζούμε σε μια δημοκρατική επίφαση.
Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Αμβρόσιος όρθωσε την γνώμη και την άποψη του και παρόλο που αρκετοί συμφωνούν, έσπευσαν να τον διασύρουν και να τον εξευτελίσουν. Δεν εσεβάσθησαν ούτε τον πρότερο βίο, ούτε τα χρόνια της ευδοκίμου αρχιερωσύνης του.
Αλλά και οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν για το τι είδους ταγούς επιθυμούν : Σαν τους κατά τόπους δημάρχους τους ή σαν τον Αμβρόσιο. Αν θέλουν Ψινάκηδες και Μπουτάρηδες καλώς, αλλά μετά μην αναζητούν τα ρέστα και να ελπίζουν στο έλεος του Θεού.
Ο Θεός γνωρίζει και ουδέν τελείται δίχως της συγκατανεύσεως του. Έπειτα ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Αμβρόσιος έχει κίνητρα αγνά. Δεν ελπίζει ούτε και επιζητεί περαιτέρω δημοσιότητα. Το μέλημα του είναι το συμφέρον της χώρας μας και του λαού μας.
Ας λάβουμε σοβαρά τα λόγια Σας υπ’ όψιν Σεβασμιώτατε.
Το υβρεολόγιο των λοιπών δεν μας καταβάλλει. Τούτες τις ώρες μας είστε απαραίτητος. Είστε υπόδειγμα Αρχιερέως και η προσωπικότητα σας ισχυροτάτη.
Να είστε βέβαιος ότι χαίρετε μεγάλης εκτίμησης από το ποίμνιο σας αλλά και από τους μακράν.
Το όξος και η χολή που σας προσέφεραν θα γίνει ηδύποτο δικό τους.
Αθανάσιος Μισσός
Αρχιμανδρίτης Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου
