Αγαπητοί μου,
Δεν χρειαζόμαστε να είμαστε Χριστός ή Θεός ή Πάπας ή Δεσπότης για να συγχωρέσουμε ή για να συγχωρεθούμε. Χρειαζόμαστε να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ !
Γιατί η φύση μας είναι ατελής και λανθάνει συνεχώς και επειδή το να αναζητάμε την τελειότητα φανερώνει ψυχική διαταραχή, γι’ αυτό ο μοναδικός ασφαλής δρόμος για να πλησιάσουμε την αρμονία, την γαλήνη, είναι αυτός της ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ, καταλύτης για την γνώση και την εξέλιξη μας.
Σαφέστατα για να φτάνει κάποιος να ζητά ΣΥΓΝΩΜΗ γιατί τον προκάλεσαν ή προκάλεσε, είναι καλύτερο να ξεσκεπάζεις τα δικά σου λάθη παρά των άλλων.
Εξάλλου η απλή μετάνοια ( άνευ συγχώρεσης ) δεν παίζει κανένα ρόλο, διότι αυτή χαρακτηρίζει τους πονηρούς ,τους μοχθηρούς, τους κακούς, σε αντίθεση με την ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, που δεν είναι ΑΔΥΝΑΜΙΑ, αλλά που γίνεται ζωοποιός εσωτερικός φάρος γαλήνης.
Αυτός που συγχωρεί όσο και αυτός που συγχωρείται μετέχουν της Θείας Κοινωνίας !
Ο Αναμάρτητος Πρώτος τον Λίθον Βαλλέτω !
Ίασι και οι Νόμοι τα εξ’ Ανάγκης Συγγιγνώσκειν Αδικήματα !
( Γνωρίζουν και οι Νόμοι να συγχωρούν τα αναπόφευκτα ) ( Ι.Χρυσόστομος)
Η εν Χριστώ Αγάπη Αντέχει και Όλα τα Συγχωρεί !
