Αιρετώτερον όνομα καλόν ή πλούτος πολύς, υπέρ δε αργύριον και χρυσίον χάρις αγαθή
Ενώπιον των Πολιτικών Αρχόντων
Αντιπεριφεριάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Ιωάννη Φλεβάρη (Δικηγόρου)
Αντιδημάρχου Ρόδου κ. Σάββα Διακοσταματίου (Εκπαιδευτικού)
Της πρώτης σεμνής κυρίας της Ρόδου, κ. Αγάπης Καλομοίρη – Χατζηδιάκου (Σύζυγος Δημάρχου – Συμβολαιογράφος)
Αγαπητών και ευλαβών χριστιανών και κληρικών
Εντιμώτατε κ. Δήμαρχε,
Έμπλεως χάριτος, ευγνωμοσύνης αλλά και ταπεινότητος συναισθανόμενος την εμήν ανεπάρκειαν, ίσταμαι ενώπιον σας και χαίρω μετά των ετέρων τιμηθέντων υφ’ υμών, Αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών & Εορδαίας, Τιμοθέου Τσισμαλίδη*1, της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αρχιμ. Σπυρίδωνος Λίγκα, Πρωτοπρ. Γεωργίου Τοκούζη*2.
Στο κάλεσμα σας, τολμώ να πω ότι αρχικώς εξέστην, καθότι αφενός δεν επεδίωξα έως της σήμερον ούτε την απόδοσιν τιμών και διακρίσεων, ενώ αφετέρου τοιαύτες αποδόσεις δεν συνάδουν με την ιερωσύνη μου, την οποία ως χιτώνα αγαλλιάσεως ενεδύθην υπό του μακαρία τη λήξει γέροντος μου Μητροπολίτου Ρόδου κυρού Αποστόλου Διμέλη με την Σεπτή εντολή της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Ύστερον όμως εκτιμώντας την εν γένει προσωπικότητα σας και την φειδώ που επιδεικνύετε στις αποδόσεις τιμών εθεώρησα καλόν όπως μεταπειστώ και παρευρεθώ, ουχί για να τύχω της μεγάλης χάριτος σας προσωπικώς ως άνθρωπος, αλλά ως ιερεύς και δη Αρχιμανδρίτης της Χριστού Μεγάλης Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, φέρων το τίμιον ράσον το οποίο τα μέγιστα προσέφερε στην διαμόρφωση και στην διαφύλαξη της ιδιοσυστασίας του λαού μας.
Όπως εύστοχα δήλωσε ο Αμερικανός Συγγραφέας Μαρκ Τουέϊν «Κανείς άνθρωπος βαθιά μέσα του δεν είναι δυνατόν να έχει σε μεγάλη υπόληψη τον εαυτόν του » και αυτό επειδή το μέτρον μας είναι πάντοτε το άριστον και η αριστεία επέρχεται κατόπιν επευλογίας Θεού και αξιοποίησης του ημετέρου δοθέντος ταλάντου.
Στο πρόσωπο μου τούτη την ώρα έρχονται οι μορφές των ανθρώπων και η διάνοια μου αυθόρμητα μνημονεύει όλους αυτούς που με βοήθησαν υλικά και με θωράκισαν ηθικά ώστε να εξέλθω ικανός στον στίβο της ζωής.
Νιώθω ελάχιστος και ασθενής αλλά αποβλέπων στον Πανάγαθο Θεό πιστεύω ακράδαντα ότι η όλη δύναμις μου εν ασθενεία τελειωθήσεται.
Ως εκ τούτου έτι μίαν φοράν αποδέχομαι την παρούσαν τιμήν και σας ευχαριστώ για την αναγνώριση των κόπων και των θυσιών μου στην κοινωνία που μόνο ο Θεός απόλυτα γνωρίζει και συνειρμικώς το γεγονός αυτό το εκλαμβάνω ως παρότρυνση να μην εκκοσμικευθώ ούτε να αλλοιωθώ.
Σήμερα εσείς αναλαμβάνετε τον ρόλο των εκκλησιαστικών μας ηγητόρων οι οποίοι θα έπρεπε να επιβραβεύουν τους άοκνους εργάτας του Ευαγγελίου ώστε να εντείνουν τις προσπάθειες των, επ’ αγαθώ του αμπελώνος του Κυρίου μας.
Ο Θεός να σας ευλογεί και να είναι συνεργός σας
Αθανάσιος Μισσός, Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου
- Θα γίνει μνεία σε άρθρο σύντομα για τον Αρχιμ. Τιμόθεο Τσισμαλίδη
- Θα γίνει μνεία σε άρθρο σύντομα για τον Πρωτ. Γεώργιο Τοκούζη
- Θα γίνει μνεία σε άρθρο σύντομα για τον Πρωτ. Κυριακό Μανέττα