Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση της δημοσιογράφου, κυρίας Έλενας Ακρίτα περί του θέματος των εκτρώσεων. Διαβάσαμε μετά λύπης την ανάρτηση της και διαπιστώσαμε πόση χάλκευση και πόση παραφιλολογία κρυφίως μεθοδεύουν οι άνθρωποι του προσκηνίου στις συνειδήσεις των ανθρώπων που ταλανίζονται από τα μεγάλα γνωστά προβλήματα της εποχής.
Αντί λοιπόν ο λόγος των μπροστάρηδων να είναι μεστός και ουσιώδης καταντά ευτελές προϊόν ευρείας εσωτερικής κατανάλωσης.
Ποιος ομίλησε από τους Ιεράρχες για στρατόπεδα συγκέντρωσης με δεσμοφύλακες την Υπουργό παιδείας και θρησκευμάτων; Μήπως η θολοκουλτούρα αναπολεί νοσταλγικά τέτοια φαινόμενα, ώστε να βγει από την ταρταρούγα της και να παίξει ρόλο Τσε Γκεβάρα για τις μάζες;
Αντί να δούμε το θέμα ανθρωπιστικά αναλωνόμαστε σε κούφιες δηλώσεις. Είναι δυνατόν μια γυναίκα να μην δυστυχεί για το έμβρυο που έκανε απώλεσε ηθελημένα; Ή μήπως είναι ό,τι καλύτερο σαν εμπειρία για κάθε νεαρή κοπέλα;
Έχει σημασία αν ο άνθρωπος που δολοφονήθηκε είναι κάποιων εβδομάδων η κάποιων ετών; Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η ζωή είναι ιερή και απαραβίαστη και κανείς δεν μπορεί να την αφαιρέσει.
Επίσης για λόγους παιδαγωγικής ιδανικότερο θα ήταν να σιωπούμε σε τέτοια ζητήματα και όχι να αναπαριστούμε τους προοδευτικούς και τους προηγούμενους στο πνεύμα.
Οφείλουμε να σπεύσουμε να παρηγορήσουμε μια γυναίκα που καταφεύγει σ’ αυτό το έγκλημα και να της δώσουμε να καταλάβει τις συνέπειες για το σώμα της και την μετέπειτα ηθελημένη κυοφορία της αλλά και την πνευματική ζημιά γι αυτήν.
Κλείνοντας να τονίσω ότι είναι μάταιο και παλιομοδίτικο πλέον να πολεμά κάνεις τις θέσεις της Εκκλησίας για λίγες στιγμές δημοσιότητας. Και όταν εννοούμε εκκλησία φυσικά δεν αναφερόμαστε στους Ιεράρχες και τους Ιερείς, αλλά άπαν το σώμα του λαού μας που συγκροτεί τον θεσμό και έχει ενσταλάξει σ ‘αυτόν την πείρα και την σοφία αιώνων την συνάδουσα με τις επιταγές του Κυρίου και Θεού μας.
Και ας μην λησμονούν όλοι αυτοί οι ελευθεριάζοντες ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, απλά επανέλαβε τις διαχρονικές θέσεις της εκκλησίας, οι οποίες είναι σταθερές και αναλλοίωτες, καθώς ο Θεός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.
Η Συριζαίικη κουλτούρα δοκιμάστηκε, ζυγίστηκε και ευρέθη ελλιπής. Είναι δυνατόν να επικροτεί κάνεις την άμβλωση σε μια χώρα με γηρασμένο πληθυσμό μόνο και μόνο επειδή κάποιες κυρίες γεύθηκαν την χαρά του έρωτα δίχως να υπολογίζουν στις συνέπειες από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη; Η μήπως μπορεί να γίνεται το κυοφορούμενο έμβρυο μέσο πίεσης για αλλότριους σκοπούς;
Με αυτές τις ολίγες σκέψεις να ενθαρρύνω κάθε νεαρή κοπέλα κοπέλα που βρίσκεται από δω και στο εξής στο μέγιστο αυτό δίλημμα και να σταθεί άξια του ρόλου της, πάντα βέβαια με την συμπαράσταση του συντρόφου της !
Ζη Κύριος ο Θεός !
Αρχιμανδρίτης, Αθανάσιος Μισσός
