Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν
Ο άνθρωπος εκ φύσεως και εκ συναρμογής χαρακτήρος φέρει εντός του την πεπτωκυίαν φύσιν, αυτό το στοιχείο δηλαδή το οποίον η Εκκλησία μας καλεί προπατορικό αμάρτημα. Οι τραγικές συνέπειες της ιδιοσυγκρασίας του αυτής φαίνονται στον ρουν της ιστορίας και είναι καταγεγραμμένες με μελανά χρώματα.
Οι εκφάνσεις αυτές είναι οι έριδες, οι αδικίες, οι ανασφάλειες, οι προκλήσεις, οι ανεγκέφαλες επιδείξεις ισχύος, οι οποίες καταλήγουν στον πόλεμο, τον οποίον ο Ηράκλειτος θεωρεί πατέρα των πάντων, με φιλοσοφική προσέγγιση, βεβαίως.
Κατά μίαν περίεργη συγκυρία όλα αυτά τα γεγονότα που μας διασαλεύουν την αρμονία την τάξη και την ασφάλεια τυχαίνουν σε ημέρες ευφρόσυνες ώστε να αναθεωρήσουμε τα πιστεύω μας και να εκτιμήσουμε την πολυπόθητη Ειρήνη.
Έτσι κατά τον μήνα Αύγουστο η Ελλάδα μας ανατρέχει φερ’ ειπείν στον τορπιλισμό της Έλλης στην Τήνο, ανήμερα της Παναγίας και όλη η ανθρωπότητα θυμάται την λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου με την συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, αφότου είχε προηγηθεί η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Έτσι μια σιωπηλή προκλητικότητα ετών εκ μέρους της γείτονος χώρας ήρθε να εκδηλωθεί με την έξοδο του Oruc reis στο Αιγαίο προς καταγραφή και μελέτη της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της χώρας μας.
Η ηγεσία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν ανταπαντά στις προκλήσεις των τουρκικών πλοίων.
Οι Τούρκοι πάλι λες και έχουν μωρανθεί τελείως αγνοούν τις συστάσεις των μεγάλων δυνάμεων και ίστανται επί ξυρού ακμής, έτοιμοι για θερμό επεισόδιο.
Βέβαια στο πίσω μέρος του μυαλού τους γνωρίζουν πολύ καλά το έμψυχον και το εύψυχον του ελληνικού μας φιλοχρίστου στρατού και διαβλέπουν την πανωλεθρία τους. Οι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας μας είναι κορυφαίοι ανά τον κόσμο, ενώ το Ναυτικό φέρει μια παράδοση χιλιετιών στην ψυχή του.
Οι αξιωματικοί και ο στρατός μας διαθέτει πνεύμα αντίθετο της πολιτικής μας ηγεσίας που αναλώνεται με τις μάσκες, τις λαβίδες και τα πρόστιμα στα καταστήματα καφεστίασης.
Το ηθικό φρόνημα των μαχητών μας που διαφυλάττουν τα πάτρια εδάφη και θα αμυνθούν μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός των, είναι υψηλό.
Οι καιροί, τους οποίους διερχόμαστε, είναι κρίσιμοι.
Παραμένω σταθερά μέρα και νύχτα ταπεινά προσευχόμενος και αιτούμενος λέγω ο αμαρτωλός προς τον Παντοδύναμο Σωτήρα Χριστόν :
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε, ενδυνάμωσε, ενίσχυσε, τράνωσε τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ και τα Σώματα Ασφαλείας».
«Συ, Κύριε, είσαι η βοήθεια των αβοηθήτων, η ελπίς των απηλπισμένων, ο των χειμαζομένων Σωτήρ, ο των πλεόντων λιμήν, ο των νοσούντων ιατρός».
Η Υπέρμαχος Στρατηγός, η κυρία Θεοτόκος μας μεσιτεύει μαζί με τον Τίμιο Πρόδρομο νυχθημερόν στον Υιόν της, όπως διασκεδασθή πάσα επιβουλή.
Ας μην κλονίζεται λοιπόν η πίστη μας στον Θεό. Εμβλέποντες στην ιστορία διδασκόμαστε. Τα στίφη των αγαρηνών είναι με καρδιά κόνικλου.
Η Παναγία μας σύντομα θα δώσει το ποθούμενο, αυτό που διείδαν Άγιοι πατέρες, σαν τον ΠατροΚοσμά και τόσοι άλλοι.
Εγγίζοντας το Πάσχα του καλοκαιριού,
Αρχιμανδρίτης, Αθανάσιος Μισσός
