Αν την εποχή της κλασικής Αθήνας ο ρήτορας Δημοσθένης με τα τότε δεδομένα ανέκραζε διαμαρτυρόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο, σήμερα σίγουρα θα διερρήγνυε τα ιμάτιά του και θα έβριζε πιο χυδαία και από τον κάθε αθυρόστομο.
Αυτό τουλάχιστον επιτάσσει η κοινή λογική και η μέση ανθρώπινη ψυχοσύνθεση όταν βλέπουμε την πατρίδα μας να αδικείται από πουλημένους και προδότες πολιτικούς που ενεργούν βάσει της μασονίας και των στεγών στις οποίες δίνουν αναφορά και σε αντάλλαγμα τους παρέχεται στήριξη.
Επομένως, πώς λοιπόν ο πατέρας Χρήστος Σιάννας απέμεινε μόνος του να απολογηθεί σε μια δίκη, στην οποία παρεπέμφθη επειδή είπε τα αυτονόητα και αυτά που όλοι μας λίγο πολύ λέμε στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας ;
Που είναι η στήριξη που όφειλε να έχει από Παμμακεδονικούς Συλλόγους, Σωματεία σε Ελλάδα και Εξωτερικό, κλήρο και λαό ; Ας αφήσω κάποιον άλλον, που αρέσκεται σε κάτι τέτοια και περιμένει καταδίκες και μόνο, στα καλά τσιμουδιά, ούτε αυτά του αρέσουν ούτε ο ίδιος στο ίδιον δεν αρέσκεται…
Ως εκ τούτου, μη ανεχόμενος να βλέπω έναν αδελφόν κληρικό εν Κυρίω να διασύρεται μ’ αυτόν τον τρόπο θα δηλώσω παρών στην δίκη του και θα του παράσχω στήριξη ηθική στην δοκιμασία αυτή.
Καλή δύναμη πατέρα Χρήστο και καλήν απολογίαν μόνον επί του φοβερού βήματος
Ο αδελφός και συλλειτουργός σου,
Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Μισσός
