Μελετώντας τις πράξεις των Αποστόλων βλέπουμε ότι μέλημα των ένδεκα ήταν να συμπληρώσουν την χορεία των Δώδεκα και προς τούτο, αφού προέκριναν, δυο ικανούς άνδρες, έβαλαν κλήρο για να αφήσουν τον Θεό να επιλέξει τον άνθρωπο που θα αναλάμβανε την επισκοπή της έπαυλης του Ιούδα του Ισκαριώτη.
Απλά και χωρίς διαβουλεύσεις και φατρίες, χωρίς ζυμώσεις και διάφορες αλχημείες, εξελέγετο ο Επίσκοπος την εποχή της πρώτης Εκκλησία που ανεδείκνυε Αγίους και Μάρτυρες.
Μια επίθεσις των χειρών ήταν αρκετή και η διαδοχή εξασφαλισμένη.
Σήμερα διάγουμε την εποχή του ενδόξου μεταβυζαντινισμού με τις γνωστές μηχανορραφίες και όλο αυτό το πνεύμα και οι πρακτικές έχουν εμποτιστεί συνειδησιακά.
Μήνες τώρα παραμένουν ακέφαλες νευραλγικές Μητροπόλεις και η καθυστέρηση αυτή αφήνει να αιωρούνται ερωτήματα καθόλου κολακευτικά για την ευθύτητα και την αγιοπνευματική μας παράδοση.
Λόγο έχουν οι γηραιοί μητροπολίτες, οι ισχυροί της Συνόδου, οι οικονομικοί βαρώνοι, οι βουλευτές, οι περιφεριάρχες και άλλοι πολλοί παρασκηνιακοί παράγοντες, πλην βεβαίως του Αγίου Πνεύματος που ανακαινίζει την Εκκλησία και την καθαίρει.
Πόσο εξοκείλαμε της εκκλησιαστικής μας παράδοσης μόνο οι υπεύθυνοι μπορούν να μας απαντήσουν. Μακράν απέχουν οι πρακτικές μας, από τις παρακαταθήκες των Αγίων Αποστόλων.
Κάθε φορά που χηρεύει μια Μητρόπολη, άλλοι ονειρεύονται το μεταθετόν και άλλοι ράβουν άμφια.
Ονομαζόμαστε κληρικοί, αλλά ο κλήρος είναι αποφευκτέος για μας.
Το Άγιο Πνεύμα δεν αφήνεται να μιλήσει γιατί στη λογική μας πρυτανεύει η ανθρώπινη σοφία και η Σοφία του Θεού έρχεται δευτερεύουσα.
Από την μεριά μας ευχόμεθα και προσευχόμεθαο Θεός να φεισθεί του ποιμνίου του και να φωτίσει τις κεφαλές των προεστώτων. Είναι κρίμα σε τέτοιες εποχές με τέτοιες περιστάσεις να μην βελτιωνόμαστε και να καταντούμε πολιτικάντηδες.
Ζη Κύριος ο Θεός και ζη αιωνίως !
Αρχιμανδρίτης, Αθανάσιος Μισσός
