Έκλεισε σχεδόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας μας η αυλαία με τις μεγάλες φιέστες που σχετίζονταν με τις ορκομωσίες των νέων δημοτικών και κοινοτικών συμβούλων. Τα εκλεγμένα μέλη δικαίως στολίστηκαν και απόλαυσαν την στιγμή, καθότι προεκρίθησαν ψήφοις κανονικαίς.
Την παράσταση όμως και τις εντυπώσεις θέλησαν να κλέψουν και οι κατά τόπους μητροπολίτες με τα ωμοφόριά τους και τις πατερίτσες. Ήταν οι επείσακτοι και ενίοτε παρείσακτοι γκεστ σταρ της τελετής. Αντλώντας ένα άτυπο δικαίωμα από την εποχή των Βαυαρών, και είναι γνωστή η ζημιά στην εκκλησία που προήλθε έκτοτε, κάλεσαν σε ορκομωσία στο όνομα του Τριαδικού Θεού τα μέλη των συμβουλίων.
Τους συμφέρει βέβαια να έχουν πάντα πρόσβαση και στους Δήμους, εισπηδώντας από τις κερκόπορτες του παρελθόντος, προς κάρπωση ιδίων οφέλων. Αρέσκονται στον καισαροπαπισμό, άσχετα αν η κρίση του λαού είναι αμελητέα γι’ αυτούς και θέλουν να επαναφέρουν την ελέω Θεού μοναρχία.
Πάντοτε με το μέρος του ισχυρού βέβαια συμπαρατάσσονται ώστε να μην χαλάσει η τάξη και να’ ναι όλα εντάξει. Το ορθόν και το δίκαιον είναι λέξεις άγνωστες στις συνειδήσεις τους. Πάντα το συμφέρον, η δόξα και η γαστέρα τους.
Είναι κήρυκες του Ευαγγελίου και συνεχιστές της παράδοσης των Αγίων Πατέρων αλλά μακράν απέχουν από τις επιταγές αυτές.
Οι λόγοι του Χριστού μας : 1. Εγώ δε λέγω μη ομόσαι όλως. Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ου ου ( Ματθ. ε’ 34) και 2. Προ πάντων αδελφοί μου, μη ομνύετε, μήτε τον ουρανόν, μήτε την γην, μήτε τινά άλλον όρκον ( Ιακ. ε’12), τους διαφεύγουν.
Ακόμα και οι επιταγές των Μεγάλων Πατέρων που λογικά διάβασαν ως φοιτητές Θεολογίας, όπως αυτές του Γρηγορίου του Θεολόγου: ” – όρκου τι χείρον ; – ουδέν !” και του Ιερού Χρυσοστόμου: “το Ευαγγέλιον ο μετά χείρας φέρεις και κελεύεις ομνύναι, ανάπτυξον και ακούσας τι περί όρκου ο Χριστός εκεί διαλέγεται, φρίξον και απόστηθι” σκοπίμως λησμονούνται για τις ανάγκες της φωτογράφισης και της παρέλασης.
Ω της υποκρισίας το μέγεθος. Οι επίορκοι να καλούν σε όρκο τους άλλους !
Είναι σαν τους άπιστους συζύγους που ορκίζονται για την τιμή τους, στα παντελόνια τους.
Και μετά απορούμε για την αποστροφή του Θεού προς ημάς…
Ζη όμως Κύριος ο Θεός !
Λίγη τροφή για σκέψη και προβληματισμό.
Καλή Χρονιά και Χρόνια πολλά, σωτήρια με υγεία και χαρές !
Αρχιμανδρίτης, Αθανάσιος Μισσός
Η αναδημοσιεύση, χωρίς την άδεια του αρθρογράφου, δεν επιτρέπεται.
